ondoorzichtig

Wij snappen het niet. Nu ons tijdelijk visum overgegaan is in een permanent visum moeten wij een andere zorgverzekering afsluiten. En dat vreet tijd. Voor ons is het volledig ondoorzichtig hoe het zorgsysteem hier werkt en wie wat betaalt. Weliswaar hadden wij een verplichte zorgverzekering tegen de hoofdprijs, die was in ieder geval duidelijk. Alles werd vergoed, van huisarts tot dure spataderoperatie met twee overnachtingen in een prive ziekenhuis. Maar die verzekering mogen wij niet hebben met ons nieuwe visum. Onderstaand stukje wordt heel saai en onduidelijk, ik raad de lezer aan om het gewoon over te slaan en verder te gaan bij de laatste regel.

Wij zijn nog steeds verplicht om ons te verzekeren. Een Private Health Insurance heet dat. Daarnaast hebben we nog steeds recht op een basisvergoeding van Medicare. Een soort basis vergoeding voor medische zorg waar iedereen recht op heeft.
Wij moeten ons bijverzekeren voor ziekenhuisopnamen. En we kunnen ons bijverzekeren voor extra's, zoals tandarts, fysiotherapie en opticien. Dat laatste is rechttoer rechtaan. Je weet wat je inkoopt, wat je betaalt, hoeveel je vergoed krijgt en je limiet. Echter, van het ziekenhuisdeel begrijpen wij heel weinig. Bud is net tot de conclusie gekomen dat je je verzekert voor het hebben van een vrije keus naar welk ziekenhuis je kan gaan, en zo wachttijden te verkorten.
Hoe het werkt (denken wij) binnen de public care. Medicare betaalt alle kosten van een ziekenhuisopname. Echter, de wachttijden kunnen lang zijn, er is geen keuze waar je naartoe kan en de zorg wordt aangepast op de daadwerkelijke kosten. In de private care betaalt Medicare volgens het zogenaamde Medical Benefits Scheme, een llijst met vastgelegde prijzen die voor een arts in een public hospital gelden. Echter, artsen die in een priveziekenhuis werken, en daar moeten wij naar toe met onze verzekering, rekenen veel meer. Hierdoor ontstaat er een gat tussen wat Medicare betaalt en de totale prijs. En dat gat, dat moeten wij zelf betalen. Tenzij de arts een deal heeft gesloten met de verzekeraar en het tarief lager is. Of wij een hele dure verzekering afsluiten die dat gat dekt, maar de premie die je daarvoor betaalt past niet in ons budget. Het wordt een soort kansberekening. De kans dat we in een ziekenhuis terechtkomen is klein, dus de kans dat we geconfronteerd worden met grote gaten tussen wat we terug krijgen en wat we zelf bij moeten betalen is klein. En gelukkig worden ziekenhuisopnamen en de medische zorg wel (voor het grootste deel) vergoed.

Voor alle zorg buiten het ziekenhuis zoals huisartsenbezoeken of specialistenbezoeken, daar kunnen we ons niet voor verzekeren.

Snappen jullie het nog?

Al dagen zijn we ermee bezig om het systeem te doorgronden. Vooralsnog zonder succes.
Wat we wel hebben gedaan is een verzekeraar zoeken die een pakker aanbiedt waarvan wij denken dat het bij ons past. We willen geen kinderen meer ( ha ha ha), en we zijn ook nog niet in de fase dat we nieuwe heupen of knieen nodig hebben. De verzekeraar die we hebben gevonden biedt een redelijk pakket aan, tegen een redelijke prijs. En de premie gaat zover omlaag in vergelijking met wat we hadden, daar de huisartsbezoeken en mogelijk specialistenbezoeken wel van kunnen betalen. En ook een eigen bijdrage en een dure specialist.

We verzekeren ons voor iets dat waarschijnlijk heel weinig voor gaat komen. Althans, dat hopen we. En ceredr gaan we natuurlijk proberen gezond te blijven. Dat lijkt ons het allerbeste ;-).