Gras zaaien is een nieuwe handeling. We halen een doos graszaad en een zak tuinaarde (waar ol trots op staat dat het vermengd is met drollen van dieren uit de Melbourne Zoo). We harken de zandbak aan. De jongen zaaien naar lieve lust, de doos is in een oogwenk leeg. Dan wat aarde erover en klaar. We spannen een draad en versieren de boel met vrolijke slingers in een poging de vogels weg te houden van dit voedselparadijs. Isis noemt het de feestelijke vogeltuin. We kijken iedere 10 minuten of er al wat groeit.
Dat doen we drie keer. Dan steekt er plotseling een storm op die de hijskraan achter ons huis doet wiebelen. Er zijn golven in het zwembad. Door de tuin vliegen bladeren en takken, het huis schudt op zijn grondvesten.
Geschrokken kijkt iedereen uit het raam naar de tuin. Waar graszaad lag en aarde ligt nu een grote leeggewaaide kuil. De aarde ligt als fijn stof op de terrastafel. Waar de zaadjes zijn gebleven is een raadsel.
Wij moeten nog veel leren over het aanleggen van een grasveld. :-)
De feestelijke tuin in de wind.
Bink doet een spelletje terwijl hij wacht tot de storm voorbij is.
