wat kriebelt daar aan mijn grote teen?

Het is weer warm. Dat vinden wij prima. Spinnen vinden dat minder leuk. En worden actief als de avond al vergevorderd is en de temperatuur iets is gedaald.
Gisteravond deed ik de achterdeur, die altijd openstaat, dicht. Uit mijn ooghoek zie ik iets groots naar beneden vallen, recht op mijn hoofd. Mijn ruggenmerg reageert voor mijn bewuste gedachte en in minder dan een seconde veeg ik het grote zware ding van mijn hoofd. Een enorme Huntsman, harig en boos vliegt door de lucht en landt op de keukenvloer. Hij staat op zijn 4 achterpoten en kijkt mij woedend aan en beweegt zijn bijt tangen dreigend heen en weer.  Ik geef hem geen ongelijk. Op veilige afstand, met de bezem, die gelukkig in de buurt staat begeleidt ik  hem vriendelijk, doch dringend naar het terras en sluit zo snel mogelijk de deur. Opgelost. Ik hoop dat hij veel muggen vangt.

Ochtend. Zo lang mogelijk loop ik op blote voeten rond. Dat doen wij allemaal. De kinderen hebben allemaal hun schoenen netjes bij hun bed staan. Ik heb ze vannacht buiten laten staan. Na het avontuur met de spin was ik niet van plan de tuin in te lopen en ze binnen te halen.

We gaan op pad, fietsen. Goede schoenen aan dus. Ik pak mijn schoenen en trek de rechterschoen aan. Prima. Dan de linker. Het voelt wat kleverig, hm, draden van een web? Ik denk niet goed na en doe mijn hele voet in de schoen. Het kriebelt hevig bij mijn grote teen, en ik voel stekelige haartjes. Weer reageert mijn ruggenmerg en voor ik goed en wel besef wat er gebeurt vliegt mijn schoen door de lucht,   een grote spin valt eruit. Opnieuw die Huntsman!!

Na bijna 6 jaar heb ik eindelijk mijn les geleerd. Geen schoenen buiten laten staan. Schoenen uitkloppen. Spinnen ver weg uitzetten als ze in huis zijn.

Brrrrr. Na al die tijd dat we hier wonen vind ik ze nog steeds een beetje griezelig……..