moeilijk

Moeilijk. Ik heb er geen ander woord voor. Maandag bel ik mijn ouders en de ouders van Bud om te zeggen dat ik het werk niet meer volhoud. Het is te druk, en mijn werk geeft mij te weinig plezier. Ik neem ontslag. De tranen lopen over mijn wangen. Want ik wil wel stoppen maar ik wil het ook niet. Dinsdag zit de ontslagbrief in mijn tas. Maar mijn hart slaat over van angst en ellende. Wel, niet, wel, niet. Ten einde raad praat ik met een collega die samen met mij een analyse maakt. Een bijna wiskundige afweging. Wat wil ik nu eigenlijk. Na vier uur tranen, wikken en wegen, voors en tegens bespreken en erachter komen wat ik wil ben ik eruit. Het doet meer zeer om te stoppen dan om door te gaan. Ik wil nog niet opgeven. Ik ben er nog niet klaar voor. Mijn collega zegt aan het einde van het gesprek. "Of je stopt, of je doet er wat aan."

Dat helpt.

Ik doe er wat aan. Ik voel mij als herboren. Dit was nodig. Wakker geschud worden. Ik wil kunnen opzeggen met trots. Met zelfvertrouwen. En niet vanuit een positie dat ik gefaald heb. Dat heb ik ook niet. Het gaat eigenlijk best goed. Ik ben zelf verantwoordelijk voor het terugbrengen van plezier in mijn werk.

Sinds woensdag gaat het weer goed. De zon schijnt weer. Maar de kinderen zijn teleurgesteld. En dat begrijp ik heel goed. Bud staat achter iedere beslissing. Maar hij wil wel graag dat het een beslissing is waar ik blij van word. De lieverd.

Ik ben blij. Het is alsof een zware mist is opgetrokken. En de eerste effecten zijn al te zien vandaag. Er gebeuren dingen. Ik lach weer. Spreek een bemoedigend woord als het moeilijk is. Ik voel energie en het werkt aanstekelijk. Ook voor anderen.

Nu hebben we een week vrij. Ik haal de kinderen op en we gaan uit eten. Nutella pizza toe. Wat ze willen mogen ze kiezen. Ze hebben het verdiend. We lachen aan tafel.

Ik heb met Bud een date afgesproken. We gaan volgende week naar de Moonlight Cinema. Buiten, in de Botanische tuinen, Gold Grass tickets :-), De Hobbit gaan we kijken. Babysit is al geregeld.  Leuke dingen.

Even een pauze. Klaarmaken voor de verhuizing. Oude rotzooi het huis uit. Misschien wat leuke nieuwe kleurige dingen kopen voor het nieuwe huis.

Ik zet een streep onder het nare gevoel. Ik doe eraan wat ik kan. Zodat ik met opgeheven hoofd de juiste beslissing kan nemen. Daar word ik blij van en de mensen om mij heen ook.