eind van de week

Als ik vanochtend opsta zit er nog een was van afgelopen dinsdag in de wasmachine (niet uitgehangen), hangt er nog een was aan de waslijn (sinds afgelopen zondag), staan de bloemen die ik op de markt kocht nog in het papier gerold in een vaas (sinds afgelopen zaterdag), is de melk op (sinds vanochtend). Ik red het om het ontbijt in de afwasmachine te zetten voor de rapportgesprekken voor dag en dauw van start gaan. Isis moet haar eigen gesprek leiden en doet dat met overgave aan de hand van een zelfgeschreven voortgangsrapport, haar leerdoelen en een plan hoe ze haar doelen gaat halen. Ik ben sprakenloos over het nivo van dit gesprek dat Isis met mij voert. Ik kan mij niet herinneren dat wij dat ook deden op die leeftijd. Simon en Tom kijken thuis nog voetbal als ik hun gesprekken voer met de leraren en trots ga ik naar huis. Iedereen doet het goed.

Ik breng de jongens naar hun wiskunde clinic en dan is het half tien en voor mijn gevoel zit de halve dag er al op. Ik besluit te doen wat ik vaker moet doen. Een koffie drinken bij iemand die ik eigenlijk maar nauwelijks ken, maar waar ik wat mee heb afgesproken. Ik voel mij schuldig vanwege de enorme berg werk die thuis ligt te wachten. Maar een half uurtje pauze mag best fluister ik mijzelf en Bink toe. Even de zinnen verzetten doet wonderen. We hebben maar een half uur. Maar het is heerlijk. Een koffie, een praatje, herkenning, contact.

Vandaag doe ik helemaal niets aan mijn "werk" werk. Ik check niet een keer mijn mail. Rust!
In plaats daarvan poetsen Bink en ik het huis van onder tot boven. Ruimte in je huis geeft ruimte in je hoofd roep ik altijd. En dat is ook zo. Samen maken we soep voor na het zwemmen, halen de jongens op van school. Naar pianoles van Isis, naar zwemles van Bink en Tom, Isis afzetten bij een winterfeest van een Steinerschool waar een vriendinnetje haar voor heeft uitgenodigd.

Hoofdsteden raden aan tafel is het spel van dit moment, er wordt heel wat afgejuicht bij iedere goedgeraden stad. De i-pod draait overuren net het opzoeken van steden die we niet wete,

Het was een marathonweek. We hebben het weer doorstaan. Op een of andere manier wordt het toch steeds weer vrijdag. Een hele opluchting. En nu zijn we klaar voor het weekend!