Dag 1 gaat door koud, stormachtig weer van Melbourne naar Wagga Wagga in New South Wales, een rit van 480km. Wagga Wagga is de grootste inlandse stad van New South Wales en de ereden dat we er een nactje blijven is dat we op doorreis zijn.
Verder dan Wangaratta in Victoria zijn we nooit geweest. Dus dit stuk willen we gaan onderzoeken. IN Wangaratta, ongeveer halverwege, doen een we een lunchpauze in een park. Het is een slaperig stadje waar om 12u alles dichtgaat. De straten zijn leeg en verlaten. Het is koud. Ik vraag aan de man van de coffeeshop of het altijd zo rustig is op zaterdagmiddag. Tja zegt hij terwijl hij naar de deur loopt om de straat in te kijken. Ik denk dat ik zo sluit. Ik laat mijn openingstijden afhangen van hoeveel mensen er zijn…..
No worries in Wangaratta, dat is duidelijk.
Het landschap is landelijk, met eucalyptusbomen in de weilanden en heuvels met dreigende grijze wolken in de achtergrond. Na Wangaratta is er nauwelijks meer iemand op de weg. De meeste mensen slaan daar af naar de bergen om te gaan skieen.
De plaatsjes onderweg zijn verlaten, verwaaid en armoedig. De tijd heeft hier stilgestaan, je waant je in 1880.
Wangaratta is een industriestadje. Als wij in de loop van de middag aankomen is het uitgestorven. We maken een wandeling langs de rivier en door het historische centrum. Op een enkeling na is er niemand op straat. Auto's scheuren over de weg, we vermoeden dat alcohol hier al vroeg de zaterdagavond inluidt. Het is een mooi stadje maar het is leeg. Een beetje spookachtig bijna. Er staan veel kerken, veel oorlogsmonumenten. Veel winkels hebben lege ramen en staan te huur.
We willen wat eten maar vinden niets waar mensen onder de 18 naar binnen mogen. Behalve de fish en chips op de hoek van het hotelletje waar we zitten. "Take out" of "Dine in" vraagt de mevrouw vriendelijk. We kiezen "Dine in". We zijn de enige gasten in dit mini restaurantje met badtegels op de muur en een stoffige kast met schelpen en visnetten. De enige gereserveerde tafel is voor de eigenaresse zelf die daar computer heeft staan. Hier en daar kruipt een kakkerlak over de muur. Ik zeg bemoedigend tegen de kinderen dat het voordeel van een Fish and Chips winkel is dat alles in het vet gaat en dat er geen enkele bacterie overleeft. Daarna eten ze met smaak hun grote vis en slappe melige friet die worden geserveerd alsof wij koningen zijn in het beste restaurant…..
Het is een goed begin van de vakantie en lachend om dit bizarre diner (en met een beetje buikpijn…) verlaten we de zaak om terug te gaan naar onze kamer.
Statement van de dag werd gemaakt door Bink die om 19u uitgeput onder de wol gaat en verzucht "Dit is het lekkerste bed dat ik ooit heb gevoel. Misschien kunnen we altijd op vakantie gaan."
Het park in Wangaratta
Een leeg terras in Wagga Wagga
De avond valt in Wagga Wagga
