slurp

Dinsdag is voetbaldag. Vanaf vandaag gaat ook Tom na school naar voetbal, samen met Simon. Hij is zenuwachtig, maar stralend als ik hem thuis weer zie. We spreken af dat Isis vandaag niet naar naschoolse opvang hoeft. Ze mag zelf naar huis, met de sleutel en een telefoon.
Het is een succes. Ze straalt. Het is goed gegaan en ze heeft haar huiswerk gemaakt. Ze heeft genoten van de rust. Ze kon zelfs even piano spelen om te oefenen voor het nieuwe stuk dat ze moet instuderen. Dit zou ik iedere dag wel willen verzucht ze gelukkig. Het allerleukste had ze het gevonden dat ze na school nog even met vriendinnen had kunnen kletsen. Zonder haasten of zonder dat ze een standje krijgt dat ze zich niet op tijd heeft gemeld bij de opvang.

De sfeer zit er goed in als ik thuiskom uit mijn werk. Voetballen was leuk, de jongens zijn zweterig en moe en vooral hongerig. Ik had nog niet gekookt dus het moet iets makkelijks zijn. Simon en ik maken samen Taco's en een grote wortelsalade. Simon kletst eindeloos over school, voetbal, moeilijke sommen terwijl hij kaas raspt en citroen uitperst. Tom ligt uitgeteld in bad. Isis maakt nog een stukje van haar project af en dekt de tafel. Bud en Bink komen net voor half zeven binnenlopen. Bink met een bloedende vinger waar meteen een pleister om moet. Hij vertelt mij uitgebreid hoe bloed in je lijf komt, waar het allemaal stroomt en dat overal waar een gaatje zit bloed uit kan komen. Tevreden dat het opgelost is vertelt hij over olifanten. Die hebben geen bloed. Die spuiten water in hun ogen, op hun rug en in hun mond. Met hun slurp.

Het valt helemaal stil in huis. Je kan en speld horen vallen.

"Waarmee spuit hij water Bink?" vraag ik nog een keertje. "Met zijn slurp" zegt Bink heel serieus. Niemand wil heel hard lachen om hem niet in verlegenheid te brengen. Maar we vinden het wel een ontzettend leuk woord. Bud vertelt hem dat hij "slurf" bedoelt en zonder blikken of blozen verandert Bink het woord. Wel een beetje jammer…..

We gaan we meteen over op de orde van de dag. Wie het beste zijn naam kan schrijven met zijn voet…..en binnen twee tellen liggen er vellen papier op de grond, worden potloden tussen tenen geklemd en wordt er geschreven.  De taco's verbranden ondertussen in de oven, de frisse wortelsalade ligt te verleppen in een bakje. Het effect van een middag niet naar naschoolse opvang. Dat moeten we vaker doen!