blij

Weken hebben we het stilgehouden. Maar maandag was het onmogelijk. De woorden explodeerden bijna uit de mond van Karin. "Ik kom op bezoek"! Dit weekend al!
De kinderen zijn in alle staten van geluk over deze Grote Verassing. Er wordt een logeerplan besproken, bedden geruild. Er wordt gevraagd wie er nog meer meekomen. Of er iemand mee naar het vliegveld mag. Hoe laat de vlucht aankomt. Welke koekjes er in huis gehaald moeten worden en of het yoghurt met muesli is in de ochtend, of melk met muesli.

Mijn hart slaat over. Het is alweer bijna een jaar geleden dat we elkaar zagen. We zijn blij.
Ze vraagt om niet te boenen en te schrobben en ik kijk om mij heen. Zelfs als ik dat morgen zou doen is het in het weekend toch weer chaos.  Dus nee, schrobben en boenen doe ik niet. Ik wil liever naar de markt. Bloemen halen. Vrolijke kussens voor buiten op de bank. Grote aardbeien voor in de schaal. Lente in huis, kleur, zon.

We zijn warm en blij.

Karin komt. Wat is het toch ontzettend ver.