Van verjaardagen, taart, minigolf komen zijn we aangeland op "Crazy Hair Day". De kinderen mogen met gek haar naar school. Ze nemen dan een "gold coin donation" mee voor de zusterschool in de Filipijnen.
Karin heeft alles onder controle. Of ik vroeg of laat uit mijn werk komt maakt niet uit, het eten staat gewoon klaar, de kinderen zijn gedoucht, het huis schoon en fris en de was gedaan. Simon is weer gaan eten, de kringen zijn onder ogen verdwenen. Het is iedere dag een beetje feest.
Als we 's Avonds met een kopje koffie napraten over de dag hoor ik nieuwe verhalen en zie ik nieuwe dingen. Die mij niet meer opvallen.
De ontzettend lekkere soep in een onooglijk cafe vind ik heel normaal. De trein die toetert op ieder station. Dat horen wij niet eens. De honderden vogels in een boom als de zon ondergaat. De eindeloze hoeveelheid bakspullen op de planken bij Coles, de supermarkt. Het drukke leven, dat voor Karin vakantie is. Wieden in de tuin met handschoenen om niet onverwacht een Redback in je hand te krijgen. Bloemenblaadjes die als sneeuw door de lucht dwarrelen. De Zuiderwind waar we in de zomer zo naar verlangen, maar die in het voorjaar de dagen koud maakt. Waarschijnlijk nog veel meer waar ik geen weet van heb....
Vanmiddag nemen we het ervan. Karin neemt met Bink de trein naar Prahran (de Suburb waar ik werk) en we gaan lunchen. Ze staan al op het station te wachten als ik aan kom lopen.
Onderweg naar het cafe komen we langs een drumwinkel, en daar staat een kinderdrumstel. Bink blijft stokstijf stilstaan, midden op de stoep. Zijn mond valt open. Hij wijst. DAT wil ik voor mijn verjaardag.
We gaan naar binnen. De man van de drumwinkel speelt een nummertje, Bink staat handenwringend van de spanning te kijken. Ik kan het niet verdragen. Dit drumstel is voor Bink. Ik reken af, hij krijgt er een paar lichtgewicht drumstokken bij. Het drumstel kan nog niet mee, het is te groot om onder onze arm mee in de trein te nemen. Maar het staat klaar, voor Bink. Die in de zevende hemel is.
Lunch is gezellig. We zitten bij het haardvuur want het is koud. Wij zijn lekker warm en gezellig. Het is voorbij voor we er erg in hebben. Ik ren terug naar mijn werk terwijl Bink en Karin de andere kant oplopen, via de winkeltjes terug naar het station. Oh, wat was dat gezellig.
Vanavond hebben we een pannenkoekenfeest. Cees en Mientje, de ouders van Bud, zijn 50 jaar getrouwd vandaag. Vijftig jaar! We vieren het met pannenkoeken, in december komen ze naar ons en wordt er uitbundig gevierd.
En zo eindigt vandaag de dag. Een felicitatie, gewassen haren, een pannenkoek en een paar foto's van de afgelopen dagen.
Het maken van de taart afgelopen weekend.
Uitpakken van kadootjes
Simon is ook jarig :-)
Minigolfen - Bink speelt ook graag gitaar op zijn golfstick
Crazy hair day
