Gebakken rijst met groenten - klaar
Pasta - klaar
Hartige taartjes - klaar
Muffins en mii gehaktbroodjes - klaar
Eten voor vanavond - op
En zo zijn we weer terug in onze normale doen. Weekboodschappen, weekkoken, iets extra's voor de kinderen voor hun vakantie lunchboxen. Opruimen. Wassen. Een speelafspraak. BBQ. Footy Grand Final kijken.
We reflecteren op drie weken bezoek. Karin is inmiddels weer veilig thuis aangekomen. Het voelt leeg nu ze er niet meer is. Ze bracht zoveel energie en optimisme. Het gloeit nog na in de lucht. Ze heeft laten zien dat het allemaal makkelijk te behappen is. Oude Ikeastoelen krijgen een make-over, ze koopt de potten verf op aanwijzingen van de kinderen. Het enige dat ik nog hoef te doen is in de lappendoos te duiken en met wat we nog hebben de kussens te bekleden. Gewoon doen.
Als Karin komt, waait er een frisse wind door het huishouden en het gezin. Ze laat ons zien dat je niet sorrie hoeft te zeggen als iets niet lukt. Als je maar je best hebt gedaan. Dat het niet erg is als niet alles perfect is. Het is veel belangrijker om te kijken en stil te staan bij wat wel is gelukt.
En ze brengt gemberthee in ons thee repertoire :-).
Het huis is opgeruimd en opgefrist. De kruiden met een vervaldatum van 2010 zijn uit het kastje verdwenen. De vazen staan nu waar de keukenmachine stond, de keukenmachine staat permanent op het aanrecht. De was is steevast allemaal gestreken, iedere dag! En ik heb van alle dagen misschien twee keer gekookt. Ik heb weer inspiratie voor nieuwe dingen en ze heeft zo kleurig verteld over de fantastisch leuke winkels, dat ik misschien wel een keertje ga shoppen......
Ik voel mij opgefrist en optimistisch. We kunnen er weer tegenaan. En de kinderen ook. Na drie ween aandacht en een week echt vrij. Ze hebben genoten en waren stilletjes na het vertrek. We hebben afgesproken niet te hebben over dat het lastig is, maar vooral over wat we hebben gehad en hoe we uitkijken naar alle leuke dingen die nog komen gaan.
En morgen. Weer aan de slag. De lunchboxen staan al klaar.
