En zo zijn drie weken omgevlogen. Vandaag neem ik een dag vrij en gaan we nog 1 dagje feest vieren met Karin. Luna Park, het nieuwe drumstel van Bink ophalen in Prahran, daarna koffie en cake in Como House.
Nu wordt het gehaast.
Is alles wel gezegd? Zijn de stoelen afgeverfd? Past alles in de koffer terug? Het zijn drie fantastische weken geweest. Afgesloten met noedelsoep een glas wijn en een drumconcert van Bud met 4 zingende kinderen die U2's Sunday Bloody Sunday zingen.
Het was heerlijk en ik heb het gevoel gehad dat ik even vakantie heb gehad van de dagelijkse stress in
ons leven om alles draaiend te houden.
Wat kan ik zeggen. Ik heb een brok in mijn keel. Het is alweer voorbij. Ik voel mij stil vanbinnen.
Gelukkig hebben we nu een drumstel. Lang stil kan het hier in huis nooit zijn....
