Ik ben hard aan het schrijven aan een boek, dat doe ik samen met Emma en is hartstikke leuk. Maar kan je er geld mee verdienen? Ik weet het niet. Het levert wel plezier op, maar daar verdien ik natuurlijk niet die four-wheel drive mee waar een familietent in past ;-).
Ik heb al veel koffiecafe's gezien in de stad. En het aantal koffiecafe's dat je kent is een maat voor het aantal netwerkgesprekken dat je voert. Ik denk zelf dat de koffiecultuur meer floreert dan ooit vanwege het aantal mensen dat werk zoekt. Ik heb er geen cijfers van om het te bewijzen, maar toen ik vanochtend door het centrum van Melbourne liep viel me op hoe vol de cafe's zitten, en zeker niet met toeristen of moeders van playgroups. Ik doe hard mee aan dat koffiegeleut, leer de stad kennen en de koffie is over het algemeen goed, maar het kost meer dan dat het uiteindelijk oplevert. Zowel in energie, als vertrouwen als centen.
Natuurlijk werk ik ook echt, in een volwassen baan als strategisch adviseur, dat is een heerlijke baan onder ideale omstandigheden. Flexibele uren, leuke collega's, een fantastisch product. Als ik thuiskom, of als ik thuis achter de computer zit en wat af heb gemaakt, zeggen de kinderen "je heb zeker een werkje gedaan het mam, je bent zo vrolijk".
Afgelopen week had ik een gesprek met een moeder die na en jaar zwangerschapsverlof weer aan de slag gaat in februari. Zij zegt tegen mij dat ik blij moet zijn met de keuzes die ik heb. Dat dat een groot goed is. En ze heeft natuurlijk gelijk. Want ik heb iets te kiezen, dat is goed nieuws! Ik zou zelfs kunnen kiezen om iedere dag met de jongens op het strand te gaan zitten.
Het is een stralende dag vandaag. De jongens haal ik op uit de creche en ze lopen meteen door naar de keuken om hun boterhammen te maken voor hun favoriete spel van dit moment. Kantoortje spelen. En het is lunchtijd op kantoor. Maar niet voordat ze met verwachtingsvolle ogen mij kettingen hebben gegeven die ze op de creche hebben gemaakt.
Straks gaan we naar school om Isis op te halen. De kinderen gaan dan alledrie nog even spelen in de speeltuin van school. En omdat het weekend is halen we daarna een ijsje. En terwijl ik dat schrijf denk ik dat dat een heerlijk vooruitzicht is. Die ruimte, plezier en flexibiliteit is voor allemaal van toegevoegde waarde. Ook voor Bud. En dat weegt allemaal zwaar mee in de uiteindelijke keuze.
Keuzes kunnen maken is een grote luxe maar ook een last. Hoe weet je wat de beste keuze is? Wat in ieder geval helpt is dat een keuze natuurlijk niet voor altijd hoeft te zijn.......of houd ik dan nog steeds alle opties open ;-)?
Weet je wat? Het is een stralende dag en daar gaan we snel van genieten.
