gewend

Karin is gisteren goed aangekomen en we hebben haar alweer gezien op skype. Dit is lastig voor de kinderen, die vinden er niets aan om via de camera te kijken naar iemand die ze nu niet meer kunnen aanraken. Met Simon en Tom gaat het redelijk, maar Isis vindt het echt naar.

Het kost maar een dag om weer in het ritme te komen, na de zalige zomervakantie. Om 7.15u staat de electricien voor de deur om lampen te vervangen. Tom en ik staan dan in de keuken om creche traktaties te maken, we maken fruitkebabs. Bud vertrekt om 7.45u om de trein te halen. De auto staat deze week bij de garage om wat schade te laten repareren, veroorzaakt door iemand die niet goed uitkeek met achteruit rijden. Dus alles gaat deze week met de benenwagen, de trein en de fiets.

Om 8.30u moet ik tegelijkertijd Simon op Kinder afzetten, en Tom op de creche, dat kan dus niet. Isis begint om 9.00u op school. Gelukkig was gisteren de moeilijke dag met dagzeggen, vandaag drop ik iedereen zonder problemen bij de deur. Voor ons werkt de snelle manier van afscheid nemen veel makkelijker dan de lange manier.

Zodra Simon van de aanhangfiets is gestapt stapt Tom zelfbewust uit het fietsstoeltje en zegt "zo, ik ben nu 3 dus ik mag op de aanhangfiets". Wat kan ik daar nu tegeninbrengen? Ik vraag hem zich stevig vast te houden want we hebben haast en daar gaan we. Tom roept steeds, "mam, kijk achter je kijk achter je", waarmee hij bedoelt dat ik naar hem moet kijken. Met zijn benen bungelend boven de trappers, zijn handen stevig aan het stuur zit hij als een koning op het zadel. Ik kan wel zien dat hij nu echt groot is ;-). We zetten snel Isis af zodat Tom ook redelijk op tijd op de creche is. En om 9.00u heb ik een werkafspraak, dus we kunnen niet treuzelen. Het past allemaal net, maar het past, iedereen is tevreden en ik heb een goede workout achter de rug om de dag mee te beginnen.

En zoals dat gaat op dagen dat we gewoon in de routine zijn is er in en om het huis eigenlijk niets bijzonders gebeurd. Ik probeerde net een beetje bij te lezen wat er in de wereld is gebeurd. Ik lees in de krant dat er een meisje van 14 een haai met haar bodyboard te lijf is gegaan en het heeft overleefd, en dat Obama op bezoek komt in maart. Veel meer staat er niet in. Het is niet altijd makkelijk goed internationaal nieuws te vinden hier, veel is gefocussed op Australie en Nieuw Zeeland. Internet biedt een redelijke oplossing, maar het blijft lastig om goed op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen in de wereld. Ook omdat de nieuwszenders hier vaak kort nieuws geven en er zelden een goed achtergrondprogramma is. Of misschien is dat er wel maar kijken wij gewoon te weinig televisie om te weten wanneer het is.