onderhoud

Simon geeft Mrs Fox een rondleiding door huis en tuin

Voor Simon is het vandaag een drukke dag. Maar ook een vrije dag. De eerste paar weken is woensdag een vrije dag. Deze vrije dag wordt behalve als rustdag, ook gebruikt om een 0-meting te doen bij ieder kind om te beoordelen op welk nivo de kinderen starten met school. Ook wordt er op de woensdag door de juf of meester een huisbezoek gedaan aan het kind. De ouder heeft er niets mee te maken ;-). Vandaag hadden we voor Simon zowel de 0-meting als het huisbezoek geplanned zodat hij zich daar niet meer druk om hoeft te maken. Ook had hij vandaag een jongen uitgenodigd waar hij de afgelopen twee dagen vrienden mee is geworden. Het jongetje is drie weken geleden uit Zweden gekomen en Simon kon zich helemaal in zijn situatie verplaatsen. Dus hij wilde zorgen dat hij iemand had om mee te spelen. Ik ben trots op Simon dat hij dat helemaal zelf heeft bedacht.

Al met al een dag vol avonturen voor hem. Met als hoogtepunt zijn blijdschap dat hij alles snapte bij de spelletjes van de 0-meting, en het dieptepunt dat de juf, zijn favoriete Mrs Fox, geen glaasje water bij hem op de kamer had gedronken, terwijl het zo gezellig klaarstond. Later vertelt hij mij dat de juf had gevraagd welke dingen hij leuk vindt van school. Waarop zijn antwoord was dat hij buitenspelen heel leuk vindt, maar vooral ook dat hij opgehaald wordt om lekker naar huis te gaan. Dat raakt natuurlijk mijn hart.

Morgen gaat hij weer met plezier naar school. Maar hij kijkt vooral uit naar vrijdag, dan mag hij een lunchorder meenemen, net als Isis. Hij gaat een slurpee bestellen, en vanaf dat moment hoort hij er helemaal bij op school.

Terwijl de kinderen ontwikkelen zijn wij als ouders in de fase beland dat we "onderhouden". Dus ga ik morgen voor twee dagen naar het ziekenhuis voor een wat ik noem "onderhoudsbeurt". Links en rechts worden spataders verwijderd uit mijn benen. Het is hard nodig, dus ik ben blij dat ik er bijna vanaf ben. Ik kijk zelfs een beetje uit naar een hele vrijdag voor mijzelf, in een eenpersoonskamer, met een boek en mijn computer terwijl er af en toe iemand langskomt om mij een kopje koffie te brengen. Ik heb voor mijzelf fruit gekocht en een kleine tube tandpasta. Ik ga zo even mijn tasje klaarmaken dat ik meeneem naar het ziekenhuis. Morgen na het afzetten van de kinderen op school neem ik de trein naar de stad waar het ziekenhuis is. Het is een prive ziekenhuis dus ik ben erg nieuwsgierig hoe het er allemaal aan toegaat. Ik zal mijn camera meenemen om jullie dit weekend ook een kijkje te kunnen laten nemen. Geen ziekenhuis verhalen hoor! Alleen maar verhalen over hoe goed de koffie is en hoe zacht het bed. Tenminste, dat hoop ik dan maar ;-).

Tot dan.