strand strand strand

Wat we nog nooit gedaan hebben lijkt nu te gebeuren. Iedere dag zitten we even op het strand in de baai. We kiezen steeds een ander strand en fietsen er door weer (heet, heter of heetst) en wind (hard, harder of hardst) naartoe. De benen van de kindjes zijn gespierder dan ooit. Ik voel mij inmiddels het pakpaard met het toppunt vanochtend. Ik lopend met Bink in de kar, alle handdoeken, flessen water en een picknick onderop de kar, twee boogy boards en de strandtent op mijn rug. Het is 35 graden. De kindjes fietsen de drie kilometer met gemak, ik loop er zwetend en zwoegend achteraan. Maar dan heb je ook wat. Een heerlijke ochtend op het strand wat het populairste strand blijkt te zijn. De kinderen komen voortdurend vriendjes en klasgenoten tegen, ik heb er geen omkijken naar. Ze springen van een hoge pier in het water, zwemmen als ratten. Zelfs Tom is niet meer bang en moet ik herhaaldelijk terugroepen omdat ik vind dat hij te ver weg in het water is. Ik moet om 12u iedereen letterlijk van het strand sleuren, de zon brandt ongenadig met de hoogste UV factor op ons neer.

De rest van de dag blijven we thuis. Iedereen gaat in de douche, we maken een schaal met zomerfruit en een grote kan water. En vanaf 14.30u mag de Wii aan. Het huis is potdicht. De warmte laten we buiten, binnen is het koel en donker.

We doen verder niets. We hebben afgesproken dat we extra vroeg eten en dat ik vanavond extra lang ga voorlezen. We hebben een nieuw boek van Dolfje Weerwolfje en dat ligt al sinds zondag te blinken op de kast.

We vieren nog steeds volop vakantie. Zes februari is het voorbij, dan begint het echte leven weer. Tot dan gaan we vast nog meer naar het strand. Nu nemen we even een dag strandpauze, teveel zon is niet goed voor ons, zelfs niet met factor 30, zwem t-shirts, petten en een strandtent. Het is wel met moeite, er staan nog drie stranden op onze verlanglijst die we willen bezichtigen.  Ik had nooit van ons gedacht dat we strandmensen zouden worden.......