Wat ik ongelooflijk vind is dat de kinderen allemaal een ochtend hebben, in de middag moeten de voorstellingen worden gegeven. En het lukt. De boom is versierd en op de takken zitten kleurige vogels, mijn groep heeft kostuums gemaakt van op school verzameld plastic afval en kan er ook bij rappen, er is een hoedenparade en een waterdans met echte choreografie.
Een hele dag aan school besteden is lang. Maar als ik de zoekende blikken van de kinderen in de zaal zie, en hun stralende trotse lach als ze mij zien staan gloei ik van trots en blijdschap. Het is leuk, leerzaam en de kinderen kunnen al zoveel. Ik wil steeds helpen met oplossingen verzinnen, en ideeeen aandragen, maar dat is helemaal niet nodig. Oplossingen en creativiteit zijn op deze school aan de orde van de dag. Mijn hulp bestaat uit hepen kostuums ophangen, gaten in flessen maken, afval opspelden op plekken waar de kinderen niet bij kunnen. Over mijn benedenmaatse rapkwaliteiten hoef ik mij ook geen zorgen te maken, mijn taak is het om te zorgen dat er iets komt, wat het is, dat weten de kinderen zelf het beste.
Aan het eind van de schooldag rennen we naar huis. Er gaan onverwacht twee vriendinnen mee. We moeten haasten want om 17u moeten we weer terug zijn voor de exposities. In mijn hart heb ik geen zin meer, maar ik kan er niet onderuit. In het donker op school zijn dat is het grootste avontuur dat de kindjes zich kunnen voorstellen. Als een haas kook ik wat, we eten in 10 minuten en dan zijn we alweer op de terugweg om naar exposities en voorstellingen te kijken. Het is een groot feest en de kinderen lopen naast hun schoenen.
Kapot komen we terug. Ik zet nog een kopje thee voor de kindjes, we nemen nog wat lekkers en dan is het echt op.
Gekleurde vogels
Isis en de rubbish rap voorstelling
