de bank

English readers, please you the translator tool, I'm writing in Dutch again....

Om na meer dan twee weken vrijheid weer in een kantoor te zitten met een rapport dat af moet maar dat ik eigenlijk niet wil schrijven valt niet mee.

De vrijheid roept.

En ik antwoord ;-) en neem het vliegtuig naar Adelaide om de auto op te halen. De reis verloopt niet helemaal soepel. In de bus naar het vliegveld is geen zitplek dus ik sta tussen de koffers ingepropt te wiebelen in alle bochten. Ik ben vroeg en dat is fijn, maar ik ben net 6 minuten te laat om nog in te kunnen checken voor een vlucht eerder.

Op zich is dat niet heel erg. Zonder kinderen om mij heen heb ik tijd om rond te kijken. Er is veel te zien. Families met kinderen in hun pyjama's, een groep tieners met enorme tassen donuts, een paar boeddhistische monniken, zakenmensen en mensen zoals ik waarvan het niet duidelijk is wat ze gaan doen. Een Sikh. Een man met een trui uit begin tachtiger jaren. Iemand die zo dronken is dat hij niet mee mag. Ik kijk mijn ogen uit.

De vlucht is prima, ik houd de hand vast van een mevrouw die naast mij zit en die vreselijk bang is. Eigenlijk wil ik nog werken, maar een hand vasthouden en een laptop bedienen gaat moeilijk samen. Ik heb voor ogen dat ik vanavond nog kan werken.

Echter, de bank gooit roet in het eten. Het computersysteem van onze bank ligt eruit. Ik kan nog net de 21 dollar van de taxi betalen. Dat had ik nog cash. Maar dan kom ik niet verder dan de receptie van het hotel. Ik baal. Geen van de kaarten werkt. Het voelt alsof ik de boel voor de gek houd.

Ik word vriendelijk verwezen naar de gokhal twee straten verderop, daar staat een pin automaat. Ik mag cash betalen en ik word weggekeken. Voor de de gokhal heb gevonden, en vooral de pin automaat verscholen achter een morsige bar, ben ik alweer een half uur verder. En zonder geld, geen cent komt eruit.

Terug in het hotel stel ik voor het geld over te maken. Dat mag. Natuurlijk doet ook internet bankieren helemaal niets. Ik heb rode wangen en het zweet staat op mijn rug. De bank communiceert nauwelijks op internet over de problemen, de twitter account is een uur geleden voor het laatst ge-update met het laatste nieuws. Andere mensen komen en gaan en betalen luchtig en met gemak.

Uiteindelijk kan ik de receptie overtuigen dat het goed komt en ik geef mijn rijbewijs af, dan weten ze zeker dat ik terugkom.

Ik ben mij bewust van de afhankelijkheid van systemen en banken. Je komt tegenwoordig nergens meer zonder........