nooit een excuus om te blijven liggen

Het is 6.30u in de ochtend. Van uitslapen komt zoals gewoonlijk niets. De eerste die erbij kruipt is Bink en binnen 10 minuten liggen we met z'n zessen in het grote bed en wordt er gevochten om de beste plekken.

Bink kijkt tevreden om zich heen en wat hij zegt komt uit recht uit zijn hart.
"Marit is mijn vriend, Bud is mijn vriend, Tom is mijn vriend, Isis is mijn vriend, Simon is mijn vriend. Ik ben samen met al mijn vrienden!" Hij geeft iedereen een knuffel en een dikke kus.

En dan stapt hij uit bed om als eerste koffie te gaan zetten. Voordat Tom de kans krijgt, die dat natuurlijk ook wil.

Koffiezetten bij ons in huis in de vroege ochtend is een sport geworden. Dat komt omdat ik in het weekend altijd grappend zeg dat ik alleen uit bed kom als de koffie klaar is. Dat leidt er toe dat ik nooit kan blijven liggen, iedereen staat in de rij om koffie te zetten en mij uit bed te sleuren nog voor de laatste druppel uit het filter in de pot is geland. Al in de gang op weg naar de slaapkamer wordt geroepen, "mam mam Marit, ruik je het, de koffie is klaar, opstaan! " 

Je kan het op twee manieren bekijken.
:-(  nooit een excuus om te blijven liggen, of
:-)  altijd verse koffie bij het opstaan

Vanochtend voelt het een beetje als optie :-(. En niet omdat we tot laat vrienden over de vloer hebben gehad, of de lange film hebben gekeken die we hadden gehuurd. Integendeel, de vrienden kwamen keurig vandaag in middag en de film deed het niet op onze dvd speler. Het was omdat ik tot heel laat in de avond de blaren op mijn handen stond te vouwen en te strijken om de berg was de baas te worden.

Toch vind ik vroeg opstaan niet erg. Want een begin als vandaag en verse koffie, slaap ik graag een uurtje minder.