Ik zit in de ouderraad van de school. En vandaag was ik uitgenodigd om ook eens de schoolraad vergadering bij te wonen. Om de school te ondersteunen.
Er is namelijk een tweedeling op school.
Mensen die het traditionelere systeem aanhangen waarbij de kinderen op hun stoelen zitten, netjes aan hun tafel en hun lees-, reken-, teken-, schrijf- en onderzoekswerk doen.
En mensen die het schoolsysteem aanhangen dat en waarin een meer open leerstructuur wordt gebruikt en er evenveel wordt geconcentreerd op de uitkomst, als op de weg ernaar toe. Het huidige systeem.
Ik ga jullie niet vermoeien met de details.
Wij hebben makkelijk praten want onze kinderen zijn blij en gelukkig op school en doen het goed. Wij zien de voordelen van een systeem waarin de kinderen vaardigheden leren die handig zijn voor nu, later en voor hun academische prestaties. Wij zijn voor het meer creatieve leersysteem.
De school heeft moeite om uit te leggen welk schoolsysteem ze hebben gekozen, waarom en hoe dat eruit ziet. En daar maken de mensen die het anders willen, gebruik van. Ze gaan in de aanval. En hard. Persoonlijke voorbeelden worden de waarheid.
Er bestaat niet 1 "het beste" systeem. Niet in mijn ogen. Ieder mens is anders, ieder kind ook.
Het is zo makkelijk om zoveel oordelen te hebben als ouders. Zulke hoge verwachtingen van je kind. Ik voel mij vanavond van een andere planeet.
Ik wil het liefste dat de kinderen leren hoe ze op zoek kunnen gaan naar het geluk, en het kunnen zien als het aan hun voeten ligt. Ik wil graag dat ze worden wie ze willen zijn. Dat ze kunnen vertrouwen in zichzelf, in een ander. Dat ze kunnen denken in oplossingen, en niet in problemen. In risico's en niet in drempels. Dat ze durven dromen. Liefhebben. Voor iemand kunnen zorgen, en voor zichzelf. Dat ze tolerant zijn.
Kunnen genieten. Van de kleine dingen. En soms de grote.
De rest komt dan vanzelf. Dat denk ik.
En daarom snap ik een avond als vanavond helemaal niet. Het gaat langs mij heen. Als de school bijdraagt aan alles wat een kind de bagage geeft om een gelukkig leven te kunnen leiden, wat wil je nog meer?
Daarom was dit een onbegrijpelijke avond. Punt.