Gisteren was het extra leuk om thuis te komen. Er is een megapak afgeleverd. Het staat op de porch. Het is een verjaardagskado voor Tom. Een afstand bestuurbare helicoper, voor leeftijd 14+. Zijn grote droom. Al twee jaar heeft hij het erover, maar van mij mocht het niet …..
Hij valt bijna flauw van geluk. Letterlijk.
Als de batterij is opgeladen kan hij aan de slag. Vliegen. Ik sta doodsangsten uit voor alle electriciteitsdraden boven de weg, de enkele auto die langsrijdt, Tom zijn eigen veiligheid. De ongerustheid is van korte duur. In minder dan een minuut hangt de helicopter ondersteboven in een boom, een straat verderop. Tom ziet grijs van ellende. Bink roept uit alle macht dat het goedkomt omdat we pas een ladder hebben gekocht.
Dus daar gaat moe. In haar werkpak, nog op hoge hakken, gewapend met ladder en een bezem om een hysterisch knipperende helicopter uit een hoge boom te vissen. Gelukkig is het rustig op straat.
Na dit incident doen we het voorzichtiger. De afspraak is dat ze hem alleen laag mogen laten vliegen en eerst moeten leren sturen en landen. Ik geef Tom en Simon een oefenruimte van 1 bij 2 meter. Als ze daar binnen kunnen manouvreren zonder ongelukken gaan we dit weekend naar een veld voor het echte werk.
Toys for boys.
Thuiskomen was nog nooit zo leuk.
