vrijdag 28 maart 2014

de waslijn

Over het algemeen is bij ons de waslijn vol. Een continue stroom van wasgoed komt en gaat. Niet vanzelf helaas. Gelukkig heeft onze wasmachine in de afgelopen kleine 6 jaar maar een keer de brui eraan gegeven, en dat bleek een playmobiel poppetje te zijn die zich had verschanst achter de trommel.
Onze waslijn is een indicator voor hoe het ervoor staat in ons huishouden. Leeg = goed  :-)

Eigenlijk verrassend. Het wisselen van baan heeft de werkdruk niet bepaald minder gemaakt. Daartegenover staat dat het plezier in werken terug is gekomen en daarmee de energie en zelfs de vrolijkheid. Automatisch gaan andere dingen dan vanzelf beter. De was bijvoorbeeld. Achterstand wegwerken. Weer eens een kaartje sturen. Bloemen in huis.

Wat niet wil zeggen dat het er hier fantastisch uitziet. Vandaag bijvoorbeeld verliet ik het huis met het ontbijt nog op tafel. En kwam ik aan het eind van de middag terug, en stond het ontbijt, inmiddels ingedroogd, nog steeds op tafel. Daartussen hebben Bink en ik onze vrije dag ontzettend prettig besteed. De markt, koffie in het cafe met een taartje voor de verjaardag van mijn vader, een bezoek bij een vriendin, mijn creditcard blokkeren (die ben ik gisteravond ergens in de stad verloren), shoppen in de mall in voorbereiding op het bezoek van Cees en Mientje, de ouders van Bud.

Al maanden ben ik niet meer in de shopping mall geweest. Wel voor de weekboodschappen natuurlijk, maar niet echt, zoals je gaat kijken naar leuke dingen en zelfs iets koopt dat je niet van tevoren had bedacht. Het is alsof ik jaren ben weggeweest. Overal is kleur, het is versierd voor Pasen, de mensen zijn aardig en Bink kiest een paar nieuwe schoenen. Zijn voeten zijn twee maten gegroeid in de afgelopen 6 maanden. Hij straalt, kiest wat hij zelf het mooiste vindt en omhelst de verkoper als blijkt dat het een ZuidAfrikaan is die Afrikaans spreekt met Bink. Bink vraagt achteraf wel aan mij of die meneer nu "Frans" of "Nederlands" sprak.

Ik koop een kleurig nieuw dekbedovertrek. Een paar paasversieringen. En een klein kadootje voor de kinderen, die vandaag voor het eerst alleen naar school zijn gelopen.

Na de zwemles rijden we met z'n allen naar de stad om Bud op te halen om om hamburgers te eten bij de Macca (McDonalds). Met kleverige gezichten van het ijs, moeie koppies, een tas vol natte zwemkleren in de gang, ontbijtborden en bakjes inmiddels op het aanrecht, lunchboxen nog in de in de gang gesmeten schooltassen, gaat hier om 20.30u het licht uit. Weekend.