donderdag 1 april 2010

dag huis

Vandaag, en het is geen grap, gaat ons huis over in nieuwe handen. Ik heb net nog even naar foto's van het huis gekeken en het gaat ons allemaal aan ons hart dat het nu echt zo ver is. Gelukkig heeft onze buurvrouw de gordijnen, die blijven een beetje in de buurt.

Het was een heerlijke plek waar we heel veel leuke en bijzondere dingen beleefd hebben. Maar het is ook tijd dat anderen er nu van kunnen gaan genieten. Wat heb je aan deze kant van de wereld aan een huis in Zeist.

Ik weet nog hoe we het huis kochten. Op een vrijdag in april 2003 hebben we het huis gezien. Het was liefde op het eerste gezicht. Op zaterdag waren we aan het wandelen in het bos in Luxemburg en hebben we besloten het te doen. Dat is exact 7 jaar geleden. We belden de makelaar vanaf een houten bankje midden in het bos en we waren er zo blij mee. In november 2003 zijn we erin gaan wonen, Isis was toen 6 weken oud. Gek dat je aan een huis zo gehecht kan raken, terwijl het toch gewoon een gebruiksvoorwerp is. Niet meer dan dat. Maar het voelt niet zo.

En nu gaat er weer een gezin wonen. We hopen dat ze er net zo blij zullen zijn als wij er waren.
Dag huis, bedankt voor de mooie jaren!