ons thuismuseum

Sinds een paar weken lezen we aan de kinderen verhalen voor uit Mees Kees. Ik geloof dat Bud en ik er nog meer naar uitkijken om het volgende hoofdstuk te mogen voorlezen dan de kinderen. Het is hilarisch. Ik kan het soms niet lezen zo moet ik lachen om de ongebruikelijke lesmethoden die meester Kees er op nahoudt. Gebeurtenissen, acties en taalgrappen in een verder serieus bedoeld boek zijn erg komisch. Het is goed voor onze taal, we worden helemaal bijgespijkerd met de laatste moderne en modieuze woorden.
Geinspireerd door een hoofdstuk in het boek, waaarin in de klas een museum wordt gemaakt voor alle kunstwerken ben ik ook aan de slag gegaan.  Stapels knutselspullen van het ene kastje naar een andere verplaatst, met een doekje het stof en de spinnewebben weggepoetst en de kunstwerken die de afgelopen twee dagen zijn geknutseld verzameld en uitgestald. Labels geprint met de naam van de kunstenaar en titel van het kunstwerk. Het museum is klaar.
Zo staan er kunstwerken als "Mijn minituintje" van Isis, "De verzamelbus die gaat vertrekken" van Tom en een tekening "Speelgoedauto" van Simon. We vinden het prachtig. De kinderen mogen er per persoon twee kunstwerken tentoonstellen en zelf iets wisselen als ze iets anders willen uitstallen.

Zondag komt er een oude bekende van ons op bezoek. Zij heeft heel veel kennis van alle soorten kunst en vooral van exposities, we zullen ons thuismuseum eens aan haar voorleggen......;-)