Zaterdag beginnen we om 8 uur met zwemmen. Voor de groep van Isis en de groep van Simon is dat keihard werken. Een half uur lang is het continue banen zwemmen om hun slag te verbeteren. Tom mag het nog wat rustiger aan doen die concentreert zich op het aanleren van de slagen. Borstcrawl en rugcrawl, dat is waar hier mee begonnen wordt.
Voor we naar het zwembad gaan hebben we al een stapel boterhammen in een doos gestopt. Zodat er tussen zwemmen en footy, dat een half uur na het eindigen van de zwemles begint, energie gestapeld kan worden.
Simon gaat helemaal los in de 1,5 uur die volgen. Bink kijkt toe vanuit de kar, Tom balt een beetje met Bud op het veld en Isis gaat met een vriendin naar een speeltuintje vlakbij om te kletsen. Als om 10.30u de footy training is afgelopen kan Simon bijna niet meer op zijn benen staan. Ik draag snel de noodchocola aan en nog meer boterhammen . En terwijl de andere drie kindjes met Bud in de auto nar huis rijden, presteert hij het nog om de 2 kilometer naar huis te wandelen met mij, al evaluerend hoe de training is gegaan en welke ballen hij beter had kunnen spelen. Het is helemaal zijn ding, hij leeft voor de sport.
Zo vliegt de zaterdag voorbij. Ik ga boodschappen doen en moet een paar schoenen hebben. Al weken heb ik het uitgesteld maar mijn Paladiums, die ik iedere dag draag zijn nu zo versleten dat het echt niet meer kan. Paladiums verkopen ze niet hier, dus ik ga voor een aantal sportieve gympen die alle kilometers die ik dagelijks loop een beetje aankunnen. Ik kom thuis met een paar Japanse schoenen van Onitsuka Tiger. Dat is helemaal hip bij de moderne stadsmens, heb ik inmiddels geleerd. Dat wil ik ook wel zijn, zo'n hip stadsmens dus val als een blok voor de zwart met witte lichtgewicht leren gympen.Als een kind zo blij ga ik weer naar huis, hip met gympen maar tegelijkertijd ook 6 boodschappentassen sjouwend waar aan de ene kant de prei uitvalt en aan de andere kant de luiers. Hip, hoezo?
Ik zoek het merk, waar ik nog nooit eerder van heb gehoord, toch nog even op op internet en vind dit: "In 2011, Onitsuka Tiger will bring Japanese culture to the world in a way that uniquely blends arts and traditions of authentic Japan with the seductive urban design styles of the modern world." Wie weet wat deze schoen mij gaat brengen!
De rest van de dag ben ik druk met het koken van een enorme pan nasi en bijgerechten want we krijgen eters. Het is een gezellige dag maar o wat zijn we moe. Vooral Simon, die later dan normaal naar bed gaat en het net meer haalt. Ik moet hem naar bed dragen, hij valt al in slaap voor zijn hoofd het kussen raakt.
Tom
Daar gaat Simon met de bal, ik houd mijn hart vast...
Vandaag is het moederdag. Ik mag kiezen wat we doen en ik kies voor rust. Op mijn verlanglijst voor moderdag staat "lezen". Ik moet nog 150 pagina's in het boek dat ik lees voor de boekenclub, dinsdag moet het uit zijn. Bovendien ben ik leesverslaafd en is er meestal heel weinig tijd om aan die verslaving toe te geven.
Buiten is het koud en het regent dat het giet. Binnen stapelen we bergen kussens om het gaskacheltje waarin de vlammetjes vrolijk branden. Lezen overdag kan natuurlijk niet alleen. In een mum van tijd zit iedereen op de kussens rond het vuur. We gaan eerst voorlezen uit de "The Secret 7" van Enyd Blyton (in het Nederlands "De Club van 7"). Het is verschrikkelijk spannend en als ik na een uur voorlezen aangeef dat ik nu even in mijn eigen boek wil gaan lezen is het huis te klein. Niemand is het er mee eens. Maar ik houd voet bij stuk. Het is tenslotte moederdag. In dat geval willen ze dit verzoek wel honoreren. Dus bij het vuur, op de kussens, met Bink spelend naast mij en de andere drie met hun neus in een eigen boek en Bud op de achtergrond met papierwerk hebben we een heerlijke rustige middag. Langzaam komen we allemaal bij. We doen helemaal niets. Ik warm nog even de rest van de nasi op, maar dat is het enige dat ik doe. Verder doen we alleen waar we zin in hebben en dat is voor een keertje zin in niets doen. Als dat geen moederdag is....:-)
