over een jaar

Al dagen ben ik nerveus voor de afspraak van vanmiddag. We gaan met Simon op controle en om te horen hoe de resultaten van de echo zijn. Het nieuws is goed! We zijn zo ontzettend blij. Zijn nieren zijn gegroeid. Nog steeds klein, maar niet verontrustend. We hoeven over een jaar pas terug te komen. Reden voor een feestje. Simon blijft er nuchter onder. Hij krijgt een pakje footyplaatjes als het klaar is en dat vindt hij veel belangrijker :-).

Ik kan weer denken aan andere dingen. Bijvoorbeeld boekclub vanavond. Mijn boek is niet uit, Isis zegt verontrust dat ik dan wel in "trouble" zal zijn, maar ik denk dat het wel meevalt. De hoofdlijnen ken ik, voldoende voor een discussie. Ik moet het boek voor de volgende keer kiezen. Voor volgende keer nodig ik de boekclub meteen hier uit, in lijn met het boek dat ik heb gekozen "The Guernsey Literary and Potato Peel Society". Een indrukwekkend boek waar ik van heb genoten. Door dat boek staat een bezoek aan het eiland Guernsey hoog op mijn verlanglijst.

Ik moet nu weg. Met een licht hart :-)