Onze coach is in tegenstelling tot de hordes andere coaches die bij het sportcentrum rondlopen, een gewone, recht door zee mevrouw zonder laag decolette, die ontzettend goede pilates lessen kan geven. We kennen haar via de groepslessen die ze geeft op de dinsdagavond in de sportschool.
De eerste keer dat we haar als personal coach inhuurden, werden we ondervraagd over onze levensstijlen, gezondheid, aantal kinderen en hoe snel die na elkaar zijn geboren. Bezorgd schudt ze haar hoofd........ Ze vraagt naar onze doelen en wanneer we die dachten te gaan bereiken. Op een schaal van 1- 10 moeten aangeven hoe gemotiveerd we zijn om het doel te bereiken. Of we ook voedingsadvies willen, dat geeft ze ook. Kristine en ik worden steeds stiller en kijken elkaar af en toe terloops aan, gaat dit goed?
Ondanks protesten, "nee het gaat niet om afvallen, nee ons doel is op dit moment niet een model lichaam", worden we allebei gemeten op omvang en moeten we op de foto. Zodat we kunnen zien wat het effect is van het trainingspakket dat we net hebben aangeschaft. Dat zijn om te beginnen maar eens 4 lessen. Ons werkelijke doel is houdingsverbetering en oefeningen leren zodat we volgende maand prachtig recht lopen en zelf kunnen blijven oefenen zonder daar kapitalen voor neer te tellen. Later willen we er natuurlijk ook uitzien als modellen, maar dat heeft nu geen prioriteit ;-)
Alledrie, de juf, Kristine en ik beginnen we hoopvol aan onze eerste echte les. Bij les vier lijkt het erop dat we steeds verder afzakken naar een nivo dat zelfs deze, toch zeer ervaren juf nog nooit eerder heeft gezien. En dan bedoel ik helaas niet het topnivo.......
Onder hun wimpers door kijken andere mensen in de grote fitness zaal naar onze vorderingen en lachen ingehouden. We liggen op de grond, 1 been in de lucht en de juf probeert uit te leggen hoe je een bilspier gebruikt. Tja.... wij zuchten diep, de juf zucht nog dieper. En het wordt nog erger. Geen enkele spiergroep functioneert naar behoren. Je vraagt je af hoe het mogelijk is dat wij ons uberhaupt kunnen voortbewegen......
Kristine kan haar armen nauwelijks meer gebruiken omdat haar schouders zo zeer doen. Ik mag niet meer hardlopen omdat ik zo'n rugpijn heb. Het lijkt wel alsof alles nog erger wordt dan voorheen. Maakt dit deel uit van de agressieve salestechniek die wordt toegepast? De techniek heeft effect want nadat de eerste 4 lessen opgebruikt zijn hebben we gisteren 10 lessen bijgekocht. Onder het motto "er is hoop" houden we vol. Wel met het vriendelijke verzoek of de juf niet steeds wil lachen als blijkt dat we geen schouderspieren hebben, of dat we niet verder kunnen strekken dan de gemiddelde hark. Bij Kristine gaat het goed. Juf : "Je wordt echt sterker, ga zo door met opbouwen". Bij mij zegt ze nog net niet dat het hopeloos is. Wel dat het lastig is. "Je moet eerst afbouwen (waarmee ze bedoelt dat ik de spieren die ik 38 jaar verkeerd heb gebruikt niet meer mag gebruiken) "en dan kunnen we pas gaan opbouwen"........."Tjing Tjing, Kassa" denk ik terwijl ik op mijn buik lig met mijn hoofd op de grond en probeer mijn platgedrukte neus de lucht in te tillen zonder mijn rug te gebruiken. Ik probeer me voor te stellen in hoeveel lessen dat afbouwen en opbouwen moet gaan plaatsvinden.
Niets hokus pokus pilates pas, je moet iedere dag trainen, oefenen, pijn leiden, de moed erin houden. En vooral blijven denken dat je het de laatste 38 jaar zo hebt gedaan en dat dat ook redelijk goed ging.
En toen kwam vandaag.
Vandaag was alles anders. En blijkt dat het ploeteren toch effect heeft. Dat het inderdaad niet de alleen spieren zijn die je trained, maar ook je hersenen die andere spieren moeten leren aansturen. Dat al het oefenen resultaat lijkt te krijgen. We kunnen een paar oefeningen zonder blikken of blozen doen. Kristine komt erachter dat ze toch buikspieren heeft. Ik ontdek dat je ook je been kan bewegen zonder alle andere spieren in je lijf in de krampstand gaan.
Nog 9 prive lessen te gaan. En we hebben er zin in. De lucht is geklaard. Laat de mensen die sjagerijnig op hun loopbanden staan maar lachen. Moet je ons zien lopen over 10 lessen.
Wij hebben er plezier in. En boeken resultaat. Ik verheug me nu al op de "na" foto die ongetwijfeld gemaakt gaat worden aan het einde van de 10 lessen. En op een paar schouderspieren die met nog wat meer hokus pokus pilates pas zomaar zullen verschijnen.
En de "personal coach"? Dat is een prima dame die aan ons nog veel eer te behalen heeft. Ik wens haar sterkte en ons succes!
