muziek en voetbal

Deze zaterdag is muziekdag. Terwijl Isis met Ross, zijn moeder Caroline en hun hondje Billy een strandwandeling maken, zoeken Bud en ik onze favoriete nummers in de cd-toren. We gaan muziek luisteren bij onze Engelse buren. Onze babysit Charlie is er al om 17.00u en de kindjes zijn niet blij maar hebben zich erbij neergelegd. Isis heeft beloofd lief mee te helpen, en dat doet ze met overgave.

Met een krat vol cd's, een fles wijn, een 6-pack winterbiertjes en een bos narcissen gaan we twee deuren verder. We weten niet goed wat te verwachten. Hoe gaan we naar muziek luisteren? Vinden zij onze stijl wel leuk, en wij die van hun? Paul, de buurman, heeft een schitterende installatie en twee kasten vol muziek. Een kenner.

We komen er al snel achter dat muziek luisteren in het huis van de buren een ander begrip is dan muziek luisteren in het huis van Bud en Marit. Wij zetten thuis altijd cd aan en gaan dan verder met onze bezigheden. Bij onze buren zet je een cd aan en ga je uitgebreid zitten en zorgvuldig luisteren. Waar wij dachten dat de cd van Eels, die wij vaak draaien, een uistekende kwaliteit was, bleek het op de installatie van de buren een waardeloze prul te zijn. Waar wij dachten dat de cd van Keane een heel gewoon gemiddelde opname was, bleek het een fantastisch geluid te zijn. De muziekinstallatie van Paul laat alle kwaliteiten en tekortkomingen van geluid naar voren komen. We leren van bandjes en zangers waar we nog nooit van gehoord hebben. Bijvoorbeeld Sea Sick Steve " I started with nothing and I still have most of it". We luisteren naar bijzondere opnamen van Radiohead met "Creep" en veel meer. Het is een bijzondere avond die we in rust en muziek doorbrengen. We eindigen de avond me de allerlaatste trends uit het tienercircuit. Hun dochter van 17 zet haar i-pod even op de installatie om wat van haar favorieten te laten horen. We weten niet wat we horen. De muziek is toch wel veranderd in de laatste jaren ;-). We maken kennis met een muziekgenre met de naam "screamo". Fascinerende muziek, snoeihard, ongelooflijk snel. We beginnen nu toch echt wel te merken dat we ouder worden......

De "Clash of the Titans" van vandaag (St Kilda-Geelong) beleven we vanuit onze huiskamer voor de televisie. Mark komt Bud gezelschap houden, ze zitten te roepen voor de televisie. Een bekend geluid dat ik lang niet heb gehoord. Emma houdt mij gezelschap. Mabel en Kieran spelen met Isis, Simon en Tom. We hebben het naar ons zin.

Als de rust is weergekeerd en de tomatensoep van de muren is geschraapt praat ik nog even bij met de andere kant van de wereld. Het weekend is weer omgevlogen. Zat er maar meer dan 24 uur in een dag.