Spelen met Kees.
Terwijl Bud zich drie slagen in de rondte werkt, hebben wij Vakantie. Met hoofdletter V. Na de eerste schok van het terugzijn, en het tot rust komen van de gemoederen is alles een feest. We worden onthaald als koningen en koninginnen. De kindjes hebben een voortdurende grijns op hun gezicht. Ze hebben de logeerpartijen van hun leven. Na de avonturen in Luxemburg met alles wat een kind zich wenst aan aandacht, speelruimte, dieren, speeltuinen en zo voort blijkt er nog meer te zijn dat alle kinderwensen en verwachtingen te boven gaat. Iedere dag spaghetti of frietjes eten. De Beekse Bergen. De Efteling. Twee keer een kinderboerderij. Speeltuinen. Het mooiste speelgoed dat gedeeld wordt. Isis, Simon en Tom logeren bij opa en oma in Oosterhout terwijl ik heen en weer rijd tussen Zeist en Weesp. Ik ben in ons huis in Zeist om het klaar te maken voor de volgende bewoners. Heb hulptroepen uit onverwachte hoeken. Krijg tips voor werk in Australie. Wordt getrakteerd op een fantastisch diner in Driebergen in een binnentuin van een biologisch restaurant die het heerlijkste eten bereiden. Overal waar ik of ik met de kindjes binnenkom worden we gastvrij onthaald. Meer dan dat. Niets is teveel. Er wordt rekening gehouden met alle wensen. We hoeven geen hand uit steken. Het mag zelfs niet. De kinderen krijgen hun lievelingseten in Oosterhout. We eten de lekkerste nasi in Voorst. We krijgen de beste minestrone en zelfgebakken tomatenbrood in Apeldoorn. Kees ons neefje van 4 jaar doet voor de gelegenheid gel in zijn haar. Er worden vrije uren en dagen opgenomen. We worden geholpen waar nodig, er word zelfs geklust. De beste verf wordt uitgeleend, het mooiste gereedschap. Er wordt koffie gezet, voortdurend limonade geschonken. De kinderen krijgen extra lang springtijd op de trampoline. Ze mogen kiezen hoe ze willen slapen en waar. Voorgelezen verhalen zijn langer dan ooit. Er wordt voor ons tijd gemaakt. We worden gewaardeerd. Het is een groot kado.
Ik krijg de kans om op de kindjes van Inne te passen. Nout en Sib. Ik leer ze veel beter kennen. Mirjam komt langs met Hidde en Nina. We hebben een leuke dag. Wat was er nu zo leuk eigenlijk? Het was gewoon. Gewoon gezellig. Zoals vanouds. Geen wilde dingen, maar lekker keuvelen. Zorgen voor de kindjes. Een stukje wandelen. Typisch Hollandse dingen bekijken zoals de brugwachte in Weesp, maar ook de fietsen die bij het station geparkeerd staan. De reis naar en in Australie plannen voor als ze komen eind september.
Helaas moet ik ook een avondprogramma wijzigen en mensen teleurstellen dat ik niet naar Zeist en Utrecht kan komen zoals gepland. En dan merk ik ook dat het niet handig is om alles van tevoren te plannen en vast te leggen. Dat je beter ook wat dingen open kan laten. Een les voor de volgende keer.
Ik slaap twee nachten in Weesp en praat uitgereid bij met Inne en Maurice. We hebben elkaar erg gemist. Donderdag is er weer werk aan de winkel in Zeist. Ik moet et huis spic en span op orde hebben. De tuinman komt. De aannemer komt. We hebben 30 flessen schoonmaakmiddel, een grote pot verf en een geleende koffiepot. Mirjam heeft nog een ochtend vrij genomen. Janske een dag. Met elkaar poetsen, boenen en verven we. Ik houd nog steeds van het huis. Ik dacht dat ik afstand had genomen, maar realiseer mij dat ik het zo weer zou kopen. Het is een goed huis en met onze inspanningen ziet het er in een dag weer prachtig uit. 's Middags komen Caroline en Yael een taartje eten alvast voor de verjaardag van Isis. Het is heel eenvoudig maar reuze gezellig. Het is een geruststelling om te zien dat Tom niets meer weet van het huis. En dat Simon en Isis nog wel dingen weten maar er totaal geen interesse in hebben. Of in ieder geval geen uitgebreide interesse laten blijken. Isis vindt het wel heel leuk om de meisjes weer te zien. Gelukkig hebben we maar een uurtje afgesproken. Tegen de tijd dat ze weer helemaal vriendinnen zijn is de tijd voorbij en kunnen ze niet al te veel hechten. En is afscheid nemen ook niet te moeilijk.
Morgen is het weer een feestdag. Isis is dan jarig. De lakschoenen die ze speciaal voor deze gelegenheid heeft uitgekozen staan al klaar. 6 jaar wordt ze. Waar blijft de tijd.......
Nederland
Feestje.
Mirjam in Zeist
Zuid Frankrijk in Apeldoorn
Moe en voldaan terug in Weesp, vrijdagavond. Bloemen voor Isis