Op zaterdag wordt Isis 6 jaar. We vieren kleinschalig in Weesp waar de bed & breakfast van Inne en Maurice van onschatbare waarde blijkt te zijn om te logeren, een mini feestje te geven en onze spullen kwijt te kunnen. Via de binnendoortrap ontnemen ik en de kindjes Inne en Maurice hun priveleven. Op vrijdagavond laat sta ik met een onvermoeibare Inne quiche en soep te maken terwijl het jonge volk op een oor ligt in en van de huisjes. Ze zijn op, moe, uitgeput en slapen als rozen. Het maakt ze niet meer uit waar ze slapen, als ze maar kunnen slapen.
De Grote Organisator in Weesp, Inne. Geholpen door Sib.
Zaterdagochtend versieren we het huis, haalt Inne een prachtige verjaardagstaart voor Isis en hebben de kindjes voor ze goed en wel klaar zijn voor het feest een paardenkoetsrit te pakken. Het is monumentendag in Weesp en een onderdeel van de festiviteiten is een paardentaxi die voor de deur van het huis zijn standplaats heeft. Isis gaat niet minder dan 6x op de bok van deze taxi door Weesp en vindt voortdurend nieuwe kandidaten die met haar meewillen. Miranda, het prachtige Gelderse paard, trekt zich in het zweet om Isis te plezieren. En zo snel, dat Maurice die met de derde ronde mee zou gaan en wat foto's wil schieten, koets, paard, koetsier en 7 kinderen kwijtraakt....... die natuurlijk 10 minuten later weer veilig opduiken.
Ook kan er overal geschilderd worden en heeft Tom binnen 5 minuten zijn nieuwe gympen rood, en Anne-Marit, die er ook is heeft enorme rode strepen op haar broek. Simon stoot zo hard zijn hoofd in de steeg dat hij 30 minuten op bed wil liggen om bij te komen. Nout die er altijd zo keurig en mooi uitziet, zit onder de krijtstrepen en stof. En Isis heeft de keurige steeg helemaal volgetekend met grote pijlen naar het huisje waar de taart staat. Het is weer zo laat. Isis heeft weliswaar haar feestelijke lakschoenen aan en de jurk die ze speciaal uit Melbourne heeft meegenomen, het gevoel bekruipt me dat Familie van Mook binnen 10 minuten nadat het feest is begonnen getransformeerd is tot Familie Flodder.......en we doen zo ons best!
Nadat Reina komt met 3 "whoopie" kussentjes is natuurlijk alle netheid ver te zoeken en ontstaan er hilarische tafrelen. Ik houd mijn hart vast als we die dingen Australie in nemen..... We worden waarschijnlijk meteen uit het sociale netwerk gezet bij het gebruik ervan op school of andere publieke plaatsen.
We hebben een hele gezellige dag en zoveel kado's dat ik bang ben dat we twee extra koffers mee terug moeten nemen als ik woensdag terug naar huis vlieg. Ik kwam met 25kg en dat paste net in de auto. Vandaag kreeg ik met moeite alles in de auto geladen om weer terug naar Luxemburg te rijden. En dan te bedenken dat de helft van de spullen die meemoeten al in Luxemburg liggen.
Omdat het nog niet 1 keer is gelukt om televisie te kijken zorgen Inne en Maurice dat we 's avonds bij de koffie een Nederlands programma op de buis hebben met Paul de Leeuw. Maar helaas, op het enige moment deze vakantie dat er een mogelijkheid is om televisie te kijken val ik om 21.30u in slaap op de bank. Had ik niet verwacht. Het is toch vakantie? Maar dat Paul de Leeuw nog steeds dezelfde soort grappen maakt en nuwelijks veranderd is, is een geruststellende gedachte.
Lang zal ze leven!
Vandaag beleven we weer heel andere avonturen. Onbijten doen we op z'n zondags bij Inne en Maurice in huis. Dan passen en meten we alle spullen in de auto en gaan we op weg naar de Capucijnen in Breda, waar oom Jan woont. De kinderen verkneukelen zich al. Dat wordt leuk! Ze hebben gelijk. We worden verschrikkelijk in de watten gelegd. Tetterend op hun net gekregen nieuwe blokfluiten eten de kindjes taartjes, drinken bessensap en kijken naar de berg perzikken die klaarligt. Na de koffie gaat het avontuur beginnen in de kloostertuin. Eerst naar de steen waar een hondje ligt begraven dat van een van de paters is geweest. Dan zoeken naar wilde katten die hier worden verzorgd. Op naar de kerk om aan het touw van de klok te trekken (veel en vaak), kaarsjes aan te steken en vol ontzag naar de kelk met het heilig brood te kijken die uit de gouden kast met de gouden sleutel komt. Ze mogen een broodje pakken en eten het verheerlijkt op, "lekkerder dan een zakje crokychips" verzucht Simon later. We kijken naar de jurken die in de kerk gedragen worden door de paters. Simon fluistert vol ontzag of ook de jurk van Sinterklaas in die kast bewaard wordt. En het heiligdom van het klooster moet dan nog komen. De bibliotheek. De kinderen vinden het prachtig en raken de oude boeken aan, mogen er zelfs een paar openslaan en inkijken. Ik ben natuurlijk bang dat er iets stuk gaat, maar uiteraard gebeurt dat niet. Alles mag, alles kan. We voelen ons zeer vereerd.
Hongerig door alle avonturen gaan we terug naar de plaats waar we koffie hebben gedronken want het is tijd voor de lunch. En wat voor een lunch. Oom Jan heeft bij de beste patatwinkel van Breda frietjes en kroketten besteld. En hij gaat ze halen op de fiets. Een enorme sporttas om zijn schouder geslagen. Oom Jan is heel wat van plan denken Mientje en ik terwijl we extra grote borden klaarzetten ;-)
De sporttas komt inderdaad helemaal gevuld terug en na de lunch kunnen we iedereen naar buiten rollen. Met de drie kroketten die over zijn en een handvol frietjes gaan de drie kindjes na de lunch opnieuw op zoek naar de wilde katten om ze eten te geven. Ik probeer ze geschrokken tegen te houden maar het mag van oom Jan en die is hier de baas zegt Isis ferm. Ok, vooruit dan maar. Terwijl wij de lunch opruimen spelen de kindjes met oom Jan tikkertje in de tuin. Het ziet er zo vrolijk uit. Als oom Jan maar niets krijgt van al dat geren......
We rijden weg met het sterke gevoel dat dat kloosterleven zo gek nog niet is. Wat een avontuurlijk bestaan vinden de kindjes.
Bibliotheek
Let even op de tas. Oom Jan gaat frietjes halen.
Normaal is deze kloostertuin heel rustig.
We rijden naar Luxemburg. Cees en Mientje volgen later, die brengen tante Annie, die in een klooster in Tilburg woont en ook bij de feestelijke ochtend aanwezig was, eerst terug naar huis. Zij gaan dan ook onderweg om met ons de laatste 3 dagen van onze vakantie en de verjaardag van Simon mee te maken.
