Omdat Karin morgen weer terugvliegt, en er dus niet kan zijn op de echte de verjaardag van Tom, besluiten we om de verjaardag vandaag te vieren. Tom vraagt hoeveel nachtjes het nog slapen is. Of hij vanaf nu 3 jaar is. En of hij dat morgen nog steeds is. Ja, morgen ben je nog steeds 3. En of Sib, de jongste van Inne en Maurice, nu ook jarig is, want die op op dezelfde dag jarig als Tom. Ja, Sib is ook jarig, maar die viert het op een andere dag, op donderdag de 4e. Tom vindt het een goede uitleg. En uiteraard zullen wij de 4e ook nog iets leuks doen als het de echte dag is. Maar daar denkt Tom nu helemaal niet aan, het is nu feest.
We beginnen de vrijdag met alvast een pak uit Nederland uit te pakken. Dan gaat hij met Karin, Isis, Simon en zijn uitgenodigde vriending Kaat naar het Melbourne aquarium. Hij komt helemaal in de wolken thuis en is er klaar voor om Zijn Chocolade Taart te gaan bakken.
Vrijdag, het feest begint al een beetje met een pakketje.
Het bakken van Tom's Chocolade Taart met Kaat
Vanochtend trippelt hij naar onze kamer. Zegt niet goedemorgen, maar stamelt met een hoge stem "Is het nu mijn feest?" Ik smelt. Vertel hem om terug te gaan in zijn bed en daar even te wachten op de dingen die komen gaan. Gespannen zit hij rechtop in zijn bed te wachten. Zingend en met een minitaartje en 3 kaarsen komen we binnen in de slaapkamer. Hij straalt, maar is ook gespannen. Pakt vol overgave zijn kadootjes uit. Dan moeten we iedereen als een haas in de zwemkleren hijsen om op tijd op zwemles te zijn. En ik kan dat uurtje gebruiken om de taart af te maken.
Wat zit er in??
Als ze terugkomen van het zwemmen halen we een verjaardagspakket van het postkantoor dat hij meteen mag uitpakken. Er zit een blender in, en aangezien hij onze toekomstige kok is, en dol is op alles dat et koken te maken heeft, is hij niet blij als hij weggehaald wordt bij zijn nieuwe speeltje om bezoek te ontvangen, taart te eten. Dus we stellen het nog even uit en na en paar minuten maakt hij weer deel uit van de wereld weer om hem heen en kan het feest "los".
Hij heeft Stijn en Kristine uitgenodigd en de meisjes. We zingen, hij blaast kaarsjes uit en eet een stuk taart dat zijn verjaardag waard is. Hij glimt van trots en blijheid.
Belangrijk moment.
Mmmmmm.
Na de koffie en taart wil niemand meer lunch en gaan de kindjes even slapen voor het middagprogramma. Het is buiten verrukkelijk tropisch weer. Warm, zonnig. We moeten rennen naar de trein want we gaan naar Bale de Rua, een Braziaanse dansgroep die de ontwikkeling van streetdance vanaf de slaventijd uitbeelden. We zijn 1 minuut voor de voorstelling binnen. De "Just in Time Management" strategie heeft weer gewerkt. Het is prachtig en opzwepend. De kinderen genieten, ookal vinden ze het ook erg spannend. Wij genieten ook. Het Arts Center is een grote mooie schouwburg met goede akoestiek. De belichting is fantastisch. We zitten bijna vooraan. Alles klopt. We klappen allemaal mee op het ritme van de dans, zang en muziek. Simon zing uit volle borst een Braziliaans refrein. We eindigen deze heerlijke dag met voor ieder wat wils in de South Bank Foodcourt, een ijsje en een vrolijke treinreis terug naar huis. Uiteraard langs het Rod Laver stadion waar the Australian Open wordt gespeeld dat er stampvol uitziet.
Als ze eens in de buurt zijn, gaan!
Food court. Wat zouden de kinderen gekozen hebben?
De foto voor in een lijstje an de andere kant van de wereld, 19.00u loopbrug over de Yarra River.
Tom zijn gezicht straalt zo hard dat het huis erdoor verlicht wordt. Hij wil zijn nieuwe pyama aan, en gaat voor het eerst in lange tijd zonder morren naar bed.
Eind van de dag, zonnetje in huis.
Dat Karin erbij was, is de slagroom op de taart. Morgen gaat ze weer weg en eigenlijk willen we het daar niet over hebben maar we voelen ons allemaal verdrietig dat het voorbij is en dat wij morgenavond weer alleen zijn.
De twee weken gaan te snel voorbij. Bah. Onze harten voelen zwaar. De andere kant van de wereld is zo ver weg. Maar wat heerlijk dat ze er nu nog even is. En dat er nog veel keren zullen komen dat we elkaar zullen zien en spreken.
