donderdag 21 januari 2010

drie kinderen en een oma

Het is al dagen een gekwetter in huis dat het een lieve lust is. Karin, mag ik op schoot, Karin ga je nog voorlezen, Karin, mag ik naast je zitten aan tafel, Karin, wil je mij helpen, Karin, wil jij mij in bad doen, Karin, mag ik even mee om je nieuwe bril te laten repareren waar je net op bent gaan staan....... Met als toppunt, Karin, dat lust ik niet tegen de gehaktballetjes die ze eerder in de middag met z'n vieren hebben staan draaien.
En dat van 's ochtends 5.30u, als de eerste wakker is, tot 's avonds 20.00u als de laatste naar bed gaat.....

Gisteren maakten we de botanische tuinen onveilig, samen met 1 miljoen andere kinderen, moeders en oma's. Alle kinderen proberen zich in het stroompje in te vechten, en de mooiste fonteinstralen te spuiten. Moeders babbelen op hun picknickkleden, omringt door de karren waar hun schatjes normaal gesproken in zitten, maar waar ze nu even uit los zijn gebroken. Ik ben er niet de hele tijd bij omdat ik de tijd gebruik om even te werken. Als ik terugkom in de kindertuin zoek ik wanhopig tussen de massa's krioelende lijven. Daar zie ik een vierkant mini laken dat lijkt op het picknicklaken in opgevouwen vorm, dat ik heb meegegeven. Het ligt ingeklemd op het grasveld tussen alle andere kleden en picknick accessoires. Karin en ik zien de drukte wel, maar de kindjes schijnen er geen moment last van te hebben. Zij denken vooral aan het waterplezier, de slurpees zie ze gehad hebben en de tram- en treinreis die we weer terug naar huis gaan maken. Wat moet het toch heerlijk zijn om af en toe weer even kind te zijn....

Aankomst Puffing Billy in Menzies Creek. Hollen Marit!!!!

Vandaag iets heel anders. Puffing Billy. Het is een stralende frisse dag en we rijden al op de tijd door de eindeloze suburbs de stad uit. Het is hoog tijd dat we de stad verlaten voor wat groen en frisse lucht. Bovendien woont Mieke, een vriendin van Karin, tegenwoordig in Emerald, dus we hebben ook een doel met de trein. Tenminste, Karin en de drie kindjes gaan met de trein, ik rijd als een dolle langs het spoor, spring er overal uit om te zwaaien. Im Emerald haal ik ze op van het station, en daar staat Mieke ook.

Isis, Simon en Tom in de wagon bij Menzies Creek.

Tom met icy pole
Uitzicht vanaf het huis van Mieke. Hier komt een paar keer per dag Puffing Billy langs getoeterd en gestoomd.