Daar had niemand op gerekend. Dat het zou regenen, stormen met windwaarschuwingen voor de baai, en dat het zo koud zou zijn. Het is 20 graden, de wind huilt om het huis en beukt tegen de voorkant, het is een wind die recht vanaf de Zuidpool komt. We lopen met truien aan in huis. Zoals het een goed Australisch huis betaamt waait het binnen net zo hard als buiten. Normaal zijn we blij met regen, maar moest dit nu net vandaag????
De kinderen zijn natuurlijk aan het eind van de dag niet te houden. We hebben ze niet "uit kunnen laten", en minstens een keer per dag buiten stoom afblazen is eigenlijk wel noodzakelijk. Het eten ,wat ik natuurlijk geweldig in orde wil hebben met Karin aan tafel, loopt zoals meestal uit in een wanordelijk tafreel waarbij Tom onder tafel ligt om een boekje te vouwen, Isis gevoerd wil worden, de noedels aan de stoelen gekleefd hangen en we geen rustig gesprek kunnen voeren...... Arme Bud komt na een dag hard werken binnen op de dreun van een dans cd die net is aangezet omdat de kindjes hebben besloten voor het toetje eerst een dansvoorstelling te geven.
Het dak gaat er letterlijk vanaf. Sterker nog, we gaan dwars door het plafond. Als blijkt dat we na de extreme regen lekkage hebben tussen de bovenverdieping en de eerste verdieping, doet Bud een poging te testen hoe nat het plafond is en steekt zijn hand dwars door de gipsplaat van het plafond..... morgen maar even de huisbaas bellen......
Na een dag in huis met verhalen, rijmen met vieze woorden, duplo, wat te drinken in een cafe, Nintendo's, schminken en een filmpje voor de kinderen, leveren Mozart en een snoeiharde Jump cd zoveel hilariteit dat we van onze stoelen vallen van het lachen om de uitbundige danskunsten die de kinderen vertonen. Zelf lachen ze het hardst van allemaal. Een impressie van vanavond.
Isis op Mozart
Karin en Simon aan het jumpen.
Tom, vandaag clown, midden in een circuskunst
Uitzicht om 20.00u vanavond.
