Moeders mailen mij bezorgd of het al gelukt is nieuwe uniformschoenen voor Isis te kopen, ik begrijp nu waarom ze dat speciaal mailen. Schoenen kopen is hier een echte onderneming. Lange rijen staan er in de winkels om de schoenen die bij de schooluuniformen horen, te passen en aan te schaffen. Gelukkig hoeven wij dat niet te doen en kunnen wij lang de rijen lopen, Isis heeft vrije keus in schoenen. Wat overigens niets zegt over het feit of je die gewone schoenen wel of niet kan krijgen. Aan het einde van de zomeruitverkoop is er nauwelijks wat te koop op kinderschoenengebied. Vraag Karin er voor de grap eens naar als je haar een keer spreekt.......
Simon is vanmiddag voor het eerst weer naar school. Ze noemen dat hier 4-year old kinder (4YO kinder). Wat betekent dat hij 3 keer in de week een aantal uur naar gestructureerd onderwijs gaat. Hij heeft er helemaal geen zin in, is zenuwachtig, wil zijn nieuwe juf niet ontmoeten. Gelukkig moeten ouders blijven vandaag en dat helpt om hem op de fiets te krijgen om naar school te gaan. Als juf Tess aardig blijkt te zijn, juf Lorraine en juf Gaye hem zelf een plaatje laten kiezen dat past bij het plaatje dat bij zijn nieuwe kapstok hoort is hij tevreden. Hij kiest een wombat, het dier dat het heel zacht, warm en knuffelbaar uitziet en goed past bij wat hij nodig heeft. We doorstaan de middag goed. Tom, die ik ook heb meegenomen, moet ik aan het eind van de middag aan zijn shirt naar buiten sleuren omdat hij weigert bij de nieuwe houten kinder bbq weg te gaan waar hij al uren met een bbq tang staat te bakken en te grillen met nepworsten, paprika's en boterhammen. Hij houdt niet op met vragen wanneer hij naar die school mag. Helaas is hij 4 dagen te jong en moet hij een jaar wachten.
Karin en Isis besteden een verwendag in de shopping mall, gaan naar de bioscoop en hebben de tijd van hun leven. Ik luister met klapperende oren naar ale verhalen en merk dat wij toch al heel veel dingen niet meer zien die toch wel heel opvallend zijn voor hier. Daarover een andere keer meer. Zo'n dagje de volledige aandacht is het allerfijnste dat Isis zich kan voorstellen. En gelijk heft ze, het is een groot kado.
Uitgeteld liggen de kinderen om 19.00u in bed. Heerlijk! Hebben wij ook een keer een beetje avond. De routine keert terug, en daarmee ook de regelmaat in het dagelijkse leven, beginnend bij de bedtijden.
