Mijn tas met alle overlevingsstrategieen voor de dag
Tom is onder de indruk
Als we vanochtend naar de bakker lopen is het net boven het vriespunt. Maar boven de baai is geen wolk te bekennen. Het wordt een mooie dag! We gaan wat doen. De vraag is wat. Ik ben niet mobiel omdat ik een instabiel bekken heb en niet heel goed kan lopen. Maar de kinderen zitten op deze laatste dag van de vakantie boordenvol energie. Dus we moeten naar buiten anders komt er binnen een half uur stoom uit iedereens oren. Ingesnoerd in banden die mijn botten op hun plek moeten houden, een footybal, de camera en een fles water onder onze arm gaan we erop uit.We gaan naar een park in de stad waar we nog niet eerder zijn geweest. De St Kilda Botanical Gardens in het midden van St Kilda. Het is stralend weer. Het is een park dat al in 1857 werd aangelegd en dat straalt het uit. Het is een kleine oase in het midden van de stad. Het park heeft een speeltuin met een ouderwetse en ook romantische uitstraling. We halen een kaart van het park in de kas zodat de kinderen de weg kunnen wijzen langs de paden. En de weg weer kunnen vinden naar de speeltuin. We hebben lunch in een van de vele cafeetjes vlak bij het park. Het is een bruisend deel van de stad. We zitten tussen hippe jongeren, zakelijke strakgekapte dames en een net uitgeladen bus van 90-tig plussers die een linzensoepje gaan eten. Maar niet voordat hun minstens 300kg wegende reuzenbegeleidster een half uur heeft geprobeerd de bus te parkeren. Het is net niet echt, het is alsof we in een filmset zitten. Toch is het het normale leven......
Tevreden nemen we de bus terug en komen we aan het eind van de middag weer thuis. Het is een fijne afsluiting van de vakantie.
Isis probeert de foto te foppen en probeert dat de bladeren van de palmboom onderdeel zijn van haar nieuwe pruik.
Romantiek in de speeltuin
Simon bovenin het klimrek
Isis en Simon wijzen de weg.
