Simon plakt overal stickers. De toaster moet in het nieuwe huis naar de "kitchen"
De hele dag brengen we zingend door. Wij zijn het er allemaal over eens, verhuizen is leuk. Iedereen loopt de sjouwen. Uiteraard komen de kinderen allemaal spullen tegen waar ze persee mee willen spelen in plaats van ze weg te gooien, weg te geven, of in een doos te stoppen. Er worden etiketten geschreven en geplakt door Simon. Tom pakt alles uit wat we hebben ingepakt en heeft het steeds over het vakantiehuis waar we naartoe gaan. Hij is hoogstverbaasd dat we ook zijn bed meenemen "Oh, blijven we daar dan? Dan is het natuurlijk een vakantiehuisje voor lange tijd!". Isis zoekt kleren uit voor de "arme mensen" en maakt een rondje langs alle knuffels die gewassen moeten worden zodat ze schoon en fris ingepakt kunnen worden. De huisbaas komt een rondje maken om te kijken in welke staat we het huis achter gaan laten, en is zichtbaar opgelucht dat er geen grote dingen (lijken ;-)) te zijn. Bovendien was de oven twee weken geleden al ontploft, dus dat wist hij al.......
Uiteraard zijn er ook dozen voor "baby"
De knuffelwas. De heimweebeer mag niet meegewassen worden. Simon: "...anders wast al mijn heimwee verdriet eruit en dat wil ik niet".
Ondertussen maken we plannen hoe we onze tweede Australische verjaardag kunnen vieren over een week. Twee jaar! Is het echt waar? Zijn we alweer twee jaar verder? Het is ongelooflijk. We hadden gezegd dat we bij twee jaar zouden beslissen wat we gaan doen. Maar twee jaar is net genoeg om je een beetje thuis te voelen. We zijn er niet uit wat we gaan doen in de toekomst. Wat we in ieder geval zeker weten is dat we weer een jaar een huis hebben. En daarna zien we wel weer.
We genieten nog van het uitzicht op de baai nu het nog kan.
Tom kiest voor een rustmomentje in afzondering. Hij kijkt Dirk Scheele als hij moe is van de verhuisperikelen en wil niet gestoord worden. Het is zijn absolute favoriete dvd van dit moment.
