vrijdag 23 juli 2010

no worries tot het zover is

Vanochtend is het administratietijd voor twee dingen, de verhuizing en de baby. Alle adreswijzigingen voor de instanties zijn de deur uit en ik heb alle relevante instanties gebeld over wat te doen als je hier een baby krijgt. Wat mij al heel snel duidelijk wordt dat de "no worries" cultuur daadwerkelijk wordt doorgevoerd op administratiegebied. Op drie instanties na (water, electriciteit en telefoon/internet) kan ik nergen aangeven per welke datum ik ga verhuizen. Het kan pas als je verhuisd bent. Geen enkel systeem is er op toegerust om een datum in de toekomst in te voeren.

Ten aanzien van de baby vragen die ik heb lachen de mensen als ik de verzekering bel, het immigratie departement en de Nederlandse ambassade. De Australiers zeggen grappend dat ik check-ups moet doen, babykleertjes moet aanschaffen en de andere dingen die je doet in voorbereiding op een gezinsuitbreiding. En vooral no worries. Pas als de baby er is moet ik nadenken over andere zaken als verzekering, visum, paspoort, geboortebewijs. Dit wordt allemaal geregeld via een formulierenpakketje dat we in het ziekenhuis krijgen na de geboorte, dat vul ik dan in, stuur de formulieren op en klaar. Alleen voor de Nederlandse ambassade moet ik de deur uit en mij melden met baby. Verder wordt alles op papier geregeld.

Mijn vader zou zeggen "alles op zijn tijd". En zo gaat dat hier ook. Dus ik zal een tandje terug moeten schakelen en rustig alle mijlpalen af moeten wachten voor ik verder actie kan ondernemen. Wel zo rustig. Dus heb ik nu onverwacht even tijd om deze ervaring in een blog te schrijven ;-)