De tweede beslissing van vandaag is van een heel andere orde, Tom besluit dat hij toch wel naar de bioscoop durft. Met z'n viertjes nemen we de bus naar de bioscoop om de film Marmaduke te kijken. Een megazak popcorn op schoot en met witte gespannen gezichten zitten ze in de zaal. Ze vinden het prachtig en spannend. Pas tegen het eind van de film kan Simon genoeg ontspannen om ook eens te lachen. En Tom durft zijn handen van zijn oren te halen. Isis geniet 100% en vraagt alleen af en toe om uitleg waarom er iets gebeurt. Na afloop van de film willen ze alledrie blijven zitten om nog een keer te kijken. Ik denk om de stukken die ze door de spanning hebben gemist nog een keer te kunnen zien. Ze zij oprecht teleurgesteld als dat niet kan, en met vuurrode wangen lopen ze als lammetjes met mij mee de bioscoop uit.
Nu ben ik moe. Mijn buik wordt groter en de baby laat veel en vaak van zich horen. Gelukkig maar, want het komt er eigenlijk te weinig van om stil te staan bij het wonder dat zich voltrekt in mijn buik. Door de vakantie en het feit dat onze oppas heeft opgezegd is het nog meer dan anders schipperen om uurtjes te vinden voor mijzelf en voor werk. Dus nu het huis in rust is ga ik nog snel even aan de slag. En dan neem ik nog een beslissing. Om vanavond eens vroeg te gaan slapen.