maandag 18 oktober 2010

58cm, 4900gr,38,4cm

Dag 10. De officiele maten van onze Bink worden genomen als indicatie voor hoe het met hem gaat. De mevrouw van het consultatieburo kijkt twee keer naar Bink en kijkt dan bevreemd in het blauwe boekje (het boekje dat je hier krijgt bij de geboorte van een kind). Dan vraagt ze het mij voor de zekerheid. Wanneer zei je dat Bink is geboren?
Ik bevesig de datum. Ze zegt dat ze zulke grote babies niet vaak ziet. Dus ik spreek haar geruststellend toe, in Nederland zijn de maten die ze meet meer binnen de normale groeicurve dan hier. Hier ligt Bink ver buiten ieder geroeigemiddelde met zijn 58cm, bijna 5kg en hoofdomtrek van meer dan 38cm. Hij torent boven het 97 percentile uit, dat wil zeggen dat 97% van de kinderen in Australie bij 10 dagen kleiner is dan hij.
Bink doet gewoon zijn naam eer aan. Het is met recht een grote Bink. Hij kijkt de mevrouw na het meten stralend aan, lacht met heel zijn gezicht, nestelt zich vervolgens in zijn doek en gaat slapen. Alsof het allemaal de gewoonste zaak van de wereld is.

Thuisgekomen duw ik Bink in de armen van Karin en springen Rene en ik in de taxi die voor het huis staat. We moeten onze auto ophalen die voor een onderhoudsbeurt bij de garage staat en daarna gaan we langs op kantoor waar ik regelmatig werk. Ik moet even werken vandaag, en Rene is uitgenodigd om op kantoor te komen kijken en de vorderingen van de waterfles te aanschouwen. We hebben een hele leuke middag. Als we terugrijden via school om Isis op te halen, daarna thuis nog kraamvisite ontvangen en om 18.30u met z'n allen gezellig aan tafel schuiven heb ik het gevoel dat ik weer terug ben in het normale leven. Het gaat goed en nog steeds iedere dag beter! Wat ontzettend fijn. Dat had ik een week geleden niet durven hopen.

Inmiddels in Bink aangegeven door middel van een formulier dat je invult en in de brievenbus gooit, samen met een zogenaamde "money order" of cheque om te betalen voor het geboortebewijs. Hij is ook aangegeven bij Medicare en staat bij ons op de medicarecard. Bink bestaat. Nu ook op papier. Wow.

Als we het geboortebewijs binnen hebben kunnen we beginnen met de aanvraag voor een visum voor hem, en de aanvraag van een paspoort. Ik vind het een onrustig idee dat hij nog geen paspoort heeft. Wat als we onverwacht Australie uit moeten? Dus dat willen we zo snel mogelijk regelen. Helaas gaan snel en paspoort aanvragen niet goed samen hier. Zodra het zover is dat we een paspoort aan kunnen vragen zal ik wat foto's maken van onze tocht langs de verschillende instanties om documenten te legaliseren, pasfoto's te maken, het paspoot aanvraagformulier in te leveren. Melbourne ed. En dat allemaal met Bink op sleeptouw, want het fysieke bewijs van zijn bestaan zal overal geleverd moeten worden. Dat belooft weer een interessant avontuur te worden.......