maandag 25 oktober 2010

weer op onszelf

Simon overhandigt bij het ontbijt de (opvouwbare) boom met herinneringen.


Het voelt leeg en zwaar. Maar we hebben er geen drama van gemaakt. Dat hebben we gisteravond al achter de rug. Het afscheid is moeilijk omdat we het zo goed hebben gehad. Er is geen onvertogen woord gevallen en er is geen enkel sjagerijn geweest. Het enige gemopper dat ik heb gehoord is dat Karin heeft gezegd dat ze geen opvoeder wil zijn maar gewoon oma. En dat is heel goed voor te stellen. Alleen moeilijk vol te houden als je 9 weken in een gezin als dat van ons intrekt en het voor een belangrijk deel draaiende houdt.
Met het vertrek worden we weer op onszelf aangewezen. Ookal hebben er diverse mensen gebeld om hun hulp aan te bieden met halen en brengen en het maken van speelafspraken. We willen natuurklijk ook efficienter worden dan voorheen. We gaan proberen ons huishouden te organiseren. De brooddozen voor morgen staan klaar op tafel. We hebben alles opgeruimd en vanaf morgen gaan we ons de luxe permitteren van een schoonmaakster in huis. Zij komt vanaf nu iedere dinsdag bij ons poetsen.
Met de overbuurvrouw hebben we een breng- en haalafspraak voor school. Ik hoef alleen nog maar van dinsdag t/m vrijdag haar kinderen en Isis op te halen, de maandag en het naar school brengen neemt zij voor haar rekening. Iedere dinsdag heb ik de auto voor halen en brengen, praktsche dngen, werk en circusschool. Het wordt druk maar het gaat ons wel lukken. Bink zit al aadig in een ritme en dat scheelt ook.
Karin en Rene een goede reis gewenst! We zullen jullie vreselijk missen en vooral het feit dat we niet even op de koffie kunnen komen. Maar we koesteren de herinnerringen aan de heerlijke en bijzondere weken. Toen ik vandaag de 853 foto's selecteerde realiseerde ik mij hoeveel we hebben gedaan en hoeveel lol we hebben gehad. En hoe goed Karin en Rene de kleine Bink al hebben leren kennen.
We gaan er allemaal vaak naar terugkijken en er heel hard om lachen.
Tot ziens!

De laatste keer naar school brengen in lange tijd.

Mensen aan de overkant bij ons gaan emigreren en vragen ons of we dit buitensetje willen hebben. Ja natuurlijk!

Rene en Bink, nog even samen.

Daaaaag!!!!! Tot ziens.