Zijn er nog kaarten voor Metallica? Stijn en Bud.
Krak, dat zei ons twee weken oude tuinmeubel, juist vandaag, de dag dat we bezoek hebben waar we natuurlijk alles perfect voor in orde willen hebben. Passend bij de fase van "volwassenheid" waar we op dit moment in terecht zijn gekomen. Niet dus. We zijn er blijkbaar nog niet. We gooien die rotzooi de deur uit en schaffen een paar echte stoelen aan, die niet door halfvergane schroeven bij elkaar gehouden hoeven te worden...... Ons speciale bezoek raadt ons aan bij de Bunnings, dat is de plaatsellijke Gamma, nieuwe schroeven te halen. Maar wij gaan langs bij de BBQ Galore voor een paar toonbare stoelen....
Verder gebeuren er geen ongelukken in de middag. Stijn komt langs. Beladen met bloemen en kado's. Het mooiste kado is voor Bink. Een prachtig zelfgemaakt speelkleed met twee bijpassende knuffels. Het idee dat Kristine dit heeft gemaakt voor Bink, dat het door haar handen is gegaan zorgt ervoor dat ik haar extra mis. Helemaal nu Stijn hier gezellig de hele middag aan tafel zit te keuvel over het reilen en zeilen in Belgie. Het is alsof hij zoals voorheen twee blokken heeft gelopen om even bij ons langs te komen voor een praatje. Voor we het weten zit hij alweer met Bud naar concertkaarten te zoeken om nog even een concert van Metallica mee te kunnen pikken nu hij hier is. Er is niets veranderd en de middag vliegt voorbij. Stijn speelt nog verstoppertje met de kindjes en dan is het echt tijd om afscheid te nemen. Veel te snel. Time flies if you're having fun....
Als Stijn weg is zijn praten Bud en ik nog even na. Dagzeggen is altijd zo vervelend.
De kinderen zijn ondertussen druk met hun Sinterklaasvoorbereidingen en er is dus nauwelijks tijd voor ons om lang stil te staan bij de middag. Er wordt getekend en geschreven en de schoenen worden klaargezet. We bakken nog snel een paar pannenkoeken en Bud vangt een agressieve spin die in onze slaapkamer loopt. Hij wil hem doodspuiten maar ik vind dat vervelend en onnodig, dus we zetten hem buiten waar hij muggen mag gaan vangen. Daar zijn er duizenden van, dan kan hij wat nuttigs doen in plaats van zijn agressie op ons te richten. Terwijl ik het schrijf loopt er een rilling over mijn rug.... Waar de spin vandaan komt is ons een raadsel want we houden trouw alle horren dicht en wapperen de schone was die van de waslijn komt totdat onze armen lam zijn. Misschien moeten we voor de kleine Bink toch maar een klamboe op gaan hangen, en morgen voor Hedde ook. Voor de zekerheid.
Pannenkoeken.
Bink op het nieuwe kleed, gemaakt door Kristine.
Spin. Brrrr.
ls de hele meute na het Sinterklaasliedjes zingen in bed ligt en onder zeil is maak ik de slaapkamer klaar voor Inne. Die is nu onderweg en ik ben er helemaal onrustig van en de tranen prikken achter mijn ogen. Zo fijn vind ik het. Het bed voor Inne staat klaar, het bedje voor Hedde ook. Morgenavond ga ik ze ophalen van het vliegveld. Vorige week heb ik de tolweg pas al gekocht. We zijn er helemaal klaar voor. En vanaf morgenavond gaan we alleen maar leuke dingen doen. Voor zover het jonge volk dat toelaat natuurlijk ;-)
Het bedje voor Hedde staat klaar.
Het bed voor Inne staat klaar.
