Moeilijk moment
Het is weer leeg in huis.
De week is voorbij gevlogen.
We hebben het heerlijk gehad.
Elkaar aangevuld.
Geen stress.
De babies leren kennen.
Bijgepraat.
Zus geweest.
Plezier gehad.
Heerlijk gegeten.
Gelachen en gehuild.
Alles was goed.
Bij elkaar zijn was het belangrijkste.
En nu zijn ze weer weg.
Inne en Hedde.
Er staat een kaartje op het tafeltje in hun kamer.
Met een hele lieve tekst.
Er ligt een kadootje naast, een vogeltje voor de kerstboom.
En Inne's oorbellen. Voor mij.
Om nog eens aan deze week te denken.
Mijn ogen vullen zich met tranen.
Van geluk dat ik zo'n lieve zus heb.
En omdat ik haar en de kleine Hedde nu al mis.
Buiten maken de krekels een helskabaal.
En spinnen tientallen spinnen hun web.
Binnen heeft de wasmachine het begeven.
Het gaat gewoon weer door.
Aan deze kant van de wereld.
En aan de andere kant van de wereld.
Daar moet ik weer aan wennen.
Dag lieve Inne en Hedde.
Bedankt.
Belangrijke bagage!
