Voor de kinderen maakt het niet zoveel uit waar we zijn. Alles is een spel. In hun pyama's rennen over het strand, stenen verzamelen om te bouwen, walvissen, haaien en nurse-sharks tellen, woordspellen tijdens het wandelen, hangen aan voetgangershekjes. Je kan het zo gek niet bedenken of er zit een spel in verstopt.
Vakantie. Wij vervelen ons nooit :-).
Het huis op het strand is beter dan we ooit hadden kunnen dromen. Ik drink een sterke koffie op het trapje dat van de tuin het strand oploopt terwijl de zon langzaam opkomt. Het moeilijkste van de vakantie is om alles los te laten en alleen maar te "zijn". Ik ben daar niet zo goed in. De kinderen zijn er helden in. En Bud balanceert daar tussenin. Maar met elkaar lukt het aardig. Het was een heerlijke dag :-).
