dag 9 - tranen om het vakantiehuis

De laatste dag dat we in ons vakantiehuis zitten is vandaag. Het huis staat te koop en de kinderen smeken ons of we het asjeblieft kunnen kopen. Ze hebben het zo naar hun zin gehad. En wij ook. Dat het huis niet moeders mooiste is, dat het 1500km reizen bij ons vandaan ligt, dat het enorm opgeknapt moet worden komt niet in ze op. Dat is het mooie van kind zijn. Daar denk je niet aan. En ook niet aan de zak geld die je ergens vandaan moet toveren om iets dergelijks te kunnen financieren. We hebben nog niet eens een eigen huis. Laat staan een vakantiehuis……

Tranen dus om ons vertrek morgenochtend. Simon ligt met migraine te slapen. Isis heeft de paarden en de manege met de mensen in haar hart gesloten en is verdrietig dat het alweer voorbij is. Tom speurt 50% van de dag naar walvissen in de verte en Bink bouwt iedere dag aan zijn berg op het strand. Bud zit aan het tafeltje in de tuin en kijkt naar de golven. En ik word iedere avond door de muziek van de golven op het strand in slaap gezongen.

We zullen deze plek missen.

 Ons uitzicht van afgelopen week. 

Isis krijgt een les na een dag hard werken op de manege. 

Om ergens te komen rijd je over dit soort wegen.

De laatste keer naar het haventje, om fish en chips te halen.