dag 7 - gondwana

Er bestaat een bos hier, een regenwoud dat nog stamt uit de tijd dat Australie aan Antarctica vast zat. Het Gondwana Rainforest, een World Heritage Site. Het is beschermd gebied we mogen er alleen doorheen lopen over een 6km lang aangelegd paadje. We mogen niets aanraken. Vooral kijken met onze ogen. Het is een prachtig en idyllisch regenwoud met woudreuzen, arctische bomen en continu gekwetter van vogels en ruisen van watervallen op de achtergrond. We rijden binnendoor over een onverharde weg door andere national parks naar het regenwoud toe. Een picknick onderweg aan de rand van een oude lavastroom uit de tijd dat hier de vulkaan Elbo nog aktief was, een miljoen jaar geleden. Gelukkig is er ook een kleine speeltuin :-).

Op de onverharde wegen mogen de kinderen op schoot mogen bij de chauffeur om te sturen. Een hoogtepunt van de dag. Behalve voor Isis, die blijkt dit jaar voor het eerst te groot te zijn…..Nog 5.5 jaar, dan mag ze zelf rijden. Daar wordt ze weer een beetje blij van.

In het regenwoud lopen we achter watervallen, speuren we naar vogels en Isis doet een optreden op een lichte plek in het verder donkere en soms wat dreigende woud. We noemen het "het sprookjesbos" zodat hij zich wat meer op zijn gemakt voelt. Dat helpt.

Terug thuis is er dansen op de muzieklijst van Tom. Spaghetti met biersaus van Bud. En een avondwandeling langs het strand met mij om naar de melkweg te kijken.

Dan nog verhalen voorlezen uit spannende boeken. Al vroeg gaat het licht vrijwillig uit. Morgen weer vroeg dag. Voetbal kijken en paardrijden. Echt waar, het zijn niet alleen Bud en ik die dingen willen doen. Wij willen eigenlijk wel een dagje rust. Maar het jonge volk heeft nog zoveel plannen… :-).