Ik ga vandaag vroeg naar huis. Ze hebben op mijn werk gevraagd of ik wil blijven in de rol die ik nu heb. Ze willen graag dat ik blijf. Ik moet snel beslissen. Volgende week presenteer ik mijn plan en mijn voorstel.
's Nachts lig ik wakker met de vraag of ik zal doorgaan of dat ik thuis harder nodig ben. Of ik voor een carriere wil gaan, of dat het toch beter is voor iedereen als we wat meer rust in huis hebben. Of ik wil dat ieder jaar telt als vijf door de intensiviteit van het leven dat we leiden, of dat eigenlijk 1 jaar gewoon 1 jaar zou moeten zijn. Kan het misschien toch anders? Hetzelfde werk in minder uren? Moet ik efficienter worden. Kan dat nog op mijn leeftijd?
Of zal ik stoppen en gaan "buitenspelen"? Vriendschappen onderhouden en vrienden maken. Tijd hebben voor een koffie door de week. Een keer gaan lezen op school. Bink gezellig thuis en in de speeltuin met een vriendje. 's Avonds koken. De foto's van de afgelopen 6 jaar in een fotoboek zetten. Weer gaan sporten. Oh, ik weet het niet!
Ik besef mij dat het allemaal een keuze is. Het zijn luxe problemen. Zolang er een keuze is, is het goed. Dan kan van de ene op de andere dag de ene deur dicht en een andere open.
Zo. Nu weer over op de orde van de dag. Bud moet voor kantoor een foto van Australie hebben. Er is een wedstrijd en de drie beste foto's worden uitvergroot en opgehangen. Bud mag kiezen uit de duizenden foto's die we hebben. Hij kiest.....de 12 Apostels uit 2009..... En de kangoeroe silhouetten bij zonsondergang van April dit jaar :-).
