Dan gaat de telefoon. Karin. "Ik snap iets niet, ik zie op jullie ticket staan dat jullie nu moeten vliegen....de 23ste, niet de 24ste" Stilte. Een razendsnelle check. Tranen. Het vliegtuig is al vertrokken, zonder Wendy, Jorrit en Casper. De tickets waren voor vandaag. Na twee uur heen en weer gebel is het opgelost. Ze kunnen op de vlucht van zaterdag mee. En nu lachen we allemaal weer. Het afscheidseten is koud, maar de kaarsen branden en we zijn in vrolijke stemming. Twee extra dagen! Wat een kado.
Morgen gaan we er weer op uit. Point Nepean voor een wandeling en misschien dolfijnen. Heerlijk!
