Een avond uit met de dames, Mientje, Isis en ikzelf. Angelina ballerina is in de stad. Het is het Engelse Nationale Ballet met een uitvoering voor kinderen in het Arts Centre. Een van de grote schouwburgen. Met de trein komen we langs de arena waar op dit moment de Australian open wordt gespeeld en we zien de mensen op de tribunes zitten.
We vinden het inmiddels normaal dat we de op internet bestelde kaarten binnen 2 minuten hebben opgehaald. Dat we koffie bestellen en afrekenen en het nummer mee naar onze tafel nemen zodat ze weten waar de bestelling heen moet. Maar als we naar de zaal lopen beginnen dingen op te vallen. Iedereen is mooi gekleed voor deze gelegenheid. Vooral de kinderen zijn prachtig. Bloemenjurken, balletpakken, hakjes, roze glimschoenen. Jongens in overhemden. Moeders mooi in bloemige zomerjurken met strikken, bijna allemaal op hakken, kettingen, make-up en enorme zonnebrillen in hun haar. Ik voel me zwaar "underdressed". Als we de zaal inlopen duizelt het. We zitten op het balkon en dat is erg hoog, de zaal is enorm. Helaas mogen we geen foto's maken om jullie een indruk te kunnen geven.
We genieten van de prachtige en vrolijke balletvoorstelling. Isis geniet het meest en zit gespannen op haar pluche stoel ieder detail van het schouwspel op te nemen. Haar toverstaf in haar hand geklemd, twee muizenoren op haar hoofd (Angelina is een muis). De volle zaal is in aanbidding van de dansende muizen op het podium. Het is jammer dat het na een uur weer voorbij is. Vinden we alledrie.
Na afloop willen we in het theatercafe aan eten. Helaas is het restaurant alleen nog open voor drankjes, het eten is al op. Men had zch verkeken op de gigantische hoeveelheden mensen die vandaag de schouwburg bezochten en die meteen ook het Angelina Ballerina menu kwamen nuttigen. Op naar Southbank dus, om de hoek van het Arts Centre en de plek in Melbourne waar de restaurantdichtheid groot is. We zijn tenslotte een avond uit.
We kiezen voor een typisch Australische manier om snel wat te eten. De foodcourt. Een fenomeen dat bestaat uit een enorm plein in een pand waar zicht tientallen verschillende eetgelegenheden achter counters bevinden. Je kan curries halen, Italiaans, Mexicaans, Sushi, Chinees, Vietnamees, Frans. Er is een pannenkoekenhoek, er zijn fish and chips, een health corner. Taarten. Fruitshakes. Je kan het zo gek niet verzinnen of het is er. In het midden van de foodcourt staan viezige tafeltjes en stoeltjes waar je kan gaan zitten eten. Of je neemt je eten mee naar huis. Wij eten in de foodcourt en halen uiteraard bij drie verschillende counters drie verschillende maaltijden. Die we eten temidden van rondvliegende mussen, mensen die na hun werk even komen eten, families, Australian Open bezoekers (herkenbaar aan hun blauwe passen) en kindjes in bloemenjurken uit de schouwburg.
De zon gaat prachtig onder vanavond en omringt de stad met een gouden randje. En zo voelen wij ons ook. Zelfs aan zo'n tafeltje onder de tl-buizen. Isis neemt een stuk verderop nog een enorm citroenijs toe. En dan is het alweer voorbij, onze avond uit. Op naar huis, kijken hoe de mannen het er af hebben gebracht :-)
