Victorian gold rush
From Wikipedia, the free encyclopedia
The Victorian gold rush was a period in the history of Victoria, Australia approximately between 1851 and the late 1860s.
During this era Victoria dominated the world's gold output. Ballarat for a while ranked number one in terms of gold production.[1]
Gold discoveries in Beechworth, Ballarat and Bendigo sparked gold rushes similar to those of California in 1849. [2] At its peak some two tonnes of gold per week flowed into the Treasury Building in Melbourne.
The gold era evolved Victoria from a sheep grazing economy based around squatters, into an emerging industrial base and small (yeoman) farming community. The social impact of gold was that Victoria's population boomed and the lack of available land for small farming generated massive social tensions. Those on-going tensions around land and selection (small farming) culminated in the Kelly Outbreak of 1878. [3]
It was gold that created the growth and power of Melbourne over its rivals; this is witnessed in the rail networks radiating out of Melbourne to its regional towns and ports. Politically, Victoria's goldminers introduced male franchise and secret ballots, based on Chartist principles. As gold dwindled, pressures for land reform, protectionism and political reform grew and generated social struggles. [4] [5] A Land Convention in Melbourne during 1857 demanded land reform. Melbourne, or "Smellbourne" (due to the stench of the tanneries along the river) became one of the great cities of the British Empire and the world. Following the huge gold rushes were the Chinese in 1854. Their presence on the goldfields of Bendigo, Beechworth and theBright district resulted in riots, entry taxes, killings and segregation in the short term and became the foundations of the White Australia policy. [6] In short, the gold rush was a revolutionary event and reshaped Victoria, its society and politics.
We zijn nu al in verschillende musea geweest en allemaal zijn ze even fantastisch, goed gedocumenteerd met prachtige tentoonstellingen. Vandaag echter was een heel nieuwe ervaring. We gingen terug naar de tijd van de goudzoekers in een nagebouwd goudzoekersdorp in Ballarat, Sovereign Hill. 
Wij gingen om een stukje geschiedenis te zien en te begrijpen. Het was een geweldig openlucht museum. Een heel dorp met alle activiteiten volledig nagebouwd en nagespeeld, inclusief 50 werkpaarden, een hele dorpsbevolking, een leger en mijnwerkers. We hebben naar goud gezocht, de jongens hebben in de koets gezeten. We hebben huisjes gezien, winkels van linnengoed tot zadelmaker, van smidse tot snoepwinkel. Een school, moestuinen, fabrieken en uiteraard een goudmijn. Het wordt bijna een cliche, maar we hebben alweer genoten.
Op de terugweg rijden we een stuk door het binnenland langs kleine plaatjes die eigenlijk niet eens zoveel anders zijn dan die van 150 jaar geleden. Wel is het contrast heel groot met de tegenwoordige tijd als we over de moderne brug van de splinternieuwe Citylink de stad weer binnenrijden. En als we zien hoe je tegenwoordig je adrenaline kunt laten stromen.
