Ik wil vanochtend eigenlijk naar het strand en denk daar de kinderen een enorm plezier mee te doen. Maar die willen helemaal niet. Hidde wil slapen, en de rest wil lekker thuis knutselen. Dus we halen twee rollen papier bij de krantenwinkel. En op uitdrukkelijk verzoek van de kindjes ook drie lollies en een paar pijpenstokers. Ze gaan zichzelf tekenen en kleuren. Dat moet onder het genot van zoetigheid.
Ik plak stroken papier op de tegels van het terras boven. Om de beurt gaan de kindjes liggen en laten zich geduldig natekenen. Simon kiest wit, Tom kiest zwart, Nina kiest roze. En dan gaan ze aan de slag. Anderhalf uur lang wordt er met de tongen uit de mond ingespannen geverfd, geplakt, getekend en geschreven. En dan is het klaar. Drie kunstwerken hebben ze van zichzelf gemaakt. Simon is vergeten dat hij zichzelf ging maken en heeft overal van nepdiamanten en pijpenstokers zonnen gemaakt. En vol overgave zijn naam geschreven en ook nog een keer voor de zekerheid zijn naam met plakletters geplakt. Nina heeft vreselijk haar best gedaan op al het papier dat buiten de lijnen van haar tekening mooi in te kleuren, de tekening is verder bijna onaangeroerd. Op twee prachtige ogen na en een lachende rode mond. Tom heeft over het terras een spoor van verfdruppels gestrooid. Die allemaal in verschillende kleuren samenkomen onderaan de tekening. Als we gaan opruimen vraagt hij mij snel of ik nog even samen met hem wil inkleuren. Dus samen geven we zijn tekening het blauw met grijze shirt, met aap, dat hij vandaag aanheeft. De broek wordt een onbestemd bruin dat hij zelf mengt. Ook hij wil blauwe ogen.
Het is leuk om te zien hoe serieus deze kleine mensen hun werkjes doen, en hoe ongelooflijk trots ze zijn om hun succes. Hoe ze alledrie verschillend invulling geven aan het maken van een zelfportret. En Hidde krummelt er op zijn kleedje rustig tussendoor, hij vindt het leuk om naar het wapperende papier en de glimmende diamenten te kijken.
's Avonds bakt Edmar pannenkoeken en kookt voor hemzelf, Bud en Mirjam een heerlijk maal. Het lijkt hier wel een feestje in huis.
Ik heb de avond vrij, en kan al om 18.00u het huis verlaten om met de trein naar mijn eetafspraak te gaan in een suburb hier vlakbij. Een eetafspraak die direkt ook een werkafspraak is. Om verder na te kunnen denken over de keuzes die gemaakt moeten worden. Dan kom ik ook nog Bud tegen op het station die net met de trein aankomt. We kletsen even tussen alle mensen die met hun aktetasssen onder hun arm naar huis gaan.
Met de zonnige felblauwe lucht, de mensen die blij de trein uitlopen omdat ze weer thuis zijn, het zomaar Bud tegenkomen op het station, drie nieuwe prachtige kunstwerken in huis, een avondje niet te hoeven koken maar uit eten te gaan, vrienden over de vloer, en nu iedereen tevreden in bed voel ik mij een gelukkig en rijk mens. Vandaag is een fijne dag.
