Zes in OZ: de resultaten

Environment day

Gisteren mopperde ik op al het huiswerk dat wij moeten doen om de kinderen erbij te laten horen. Ik schrik als ik zie hoeveel fouten ik in de blog heb geschreven. Komt dat ook de ergernissen, of was ik gewoon te laat begonnen met schrijven? Dat laatste waarschijnlijk. Ik werd halverwege de blog wakker met de laptop op schoot, en toch wilde ik de ergernis persee van mij afschrijven. Vandaag is de ergernis dan ook weg. En dat komt ook omdat we een jarige in huis hebben die met een brede lach vor dag en dauw in zijn bed zit te wachten op het verjaardagslied en de cake met kaars. Dat maakt alles goed.

Dat de ergernissen weg zijn komt ook omdat we vandaag de resultaten zien van al het knutsel en plakwerk. Isis is gelukkig met haar hoed en loopt al wortels etend naar school. Simon en Tom besturen de voor het ontbijt hun auto's, klaar om alles te leren over verkeersregels. Isis is tot haar grote opluchting bijna klaar met het recycleproject. Karin is bijgespijkerd over de laatste trends op recycle gebied en daardoor op het gebruik van diverse programma's op de mac.

Het is een feestelijke dag. Verkeersschool is chaotisch maar leuk. Het blijkt dat het programma vooral bedoeld is voor ouders. Of vooral hoe je als ouder met je kind het verkeer in moet gaan. Ik ben het met een heleboel dingen niet eens. Bijvoorbeeld dat kinderen van 5 nog niet goed uit kunnen kijken of op de weg kunnen fietsen. Of uberhaupt kunnen fietsen..... Ik ben blij dat Karin mee is want we moeten over een parcour lopen met de kinderen aan de hand (zoals je ook over de stoep hoort te lopen....) en het is de bedoeling dat je opdrachten uitvoert zoals oversteken over een zebrabad en een rails. Het duurt eindeloos en ik kan niet de hele tijd blijven staan, dus Karin neemt het waar voor mij. Of we wat leren? Dat is de vraag. De meeste moeders waarschijnlijk niet, waar de kinderen goed luisteren en opletten lopen veel moeders voortdurend te socialiseren. Tom is ontzettend serieus en doet trots en geconcentreerd mee met de rest. Volgend jaar gaat hij ook naar deze groep en deze juf en daar is hij zich erg bewsut van. We eindigen de ochtend met een picnick in het park waar we cakejes uitdelen en de hele groep voor Simon Happy Birthday zingt. Simon geniet van de aandacht maar gaat dan over op de orde van de dag. Spelen in de speeltuin.

's Middags wordt er druk gevoetbald in de tuin, gebouwd aan de nieuw gekregen lego, gelezen uit de nieuwe boeken en aan de Hot Wheels gebouwd. Er is nauwelijks tijd om de pizza te eten die Simon heeft besteld, zo druk heeft hij het.

De zelfgemaakte auto staat inmiddels vergeten in een hoek en de hoed van Isis zit nog in haar schooltas gepropt. De cakejes zijn allemaal op, de map met het project van Isis ligt op het buro klaar voor school. Het is het geknutsel en gemopper allemaal waard, en meer dan dat.

Aan het eind van de dag is iedereen moe en al snel in de ruststand. Karin heeft inmiddels een ijzeren conditie van al het gevoetbal. Ik moet van de dokter meer rusten en vroeger naar bed. De jongens hebben alle energie opgebruikt in de tuin. Isis is toe aan vakantie en heeft de laatste les van circusschool erop zitten van dit kwartaal. Bud heeft weer een lange drukke dag achter de rug. Geen wonder dat het licht hier al vroeg uitgaat. Wie weet wat er morgen weer allemaal aan de lijst wordt toegevoegd van dingen die we moeten doen.......